بررسی پارامترهای رویشی جنگلکاری با بلوط ایرانی در منطقه تخریب یافته جنگلهای زاگرس

جنگلهای زاگری یکی از منابع مهم و بزرگترین ناحیه رویشی جنگلی کشور به شمار می آید. حفاظت، احیاء وتوسعه این منابع از اولویتهای غیر قابل اجتناب به منظور حفاظت از منابع آب وخاک کشور است.جنگلکاری در ایستگاه های جنگلکاری یکی از برنامه های سازمان جنگل ها ومراتع در سه دهه گذشته بوده و استفاده از نهال و بذر گونه های بومی وغیر بومی یکی از روشهای متداول در این مدت به شمار می آید. از جمله در استان چهارمحال وبختیاری در سال 1363 با ایجاد محدوده قرق در کنار روستای تنگ کلوره، قسمتی از عرصه جنگلی تخریب یافته این منطقه به کشت مستقیم بذر اختصاص یافت، با گذشت 25 سال از این اقدام با مراجعه به این منطقه تعداد 300 عدد از نهالهای باقیمانده بلوط در 30 لاین ودر هر لاین 10 اصله نهال بطور تصادفی انتخاب و پارامترهای رویشی آنها از قبیل ارتفاع، قطر قطورترین شاخه در محل یقه، قطر تاج و تعداد جست آن اندازه گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده میانگین ارتفاع این نهالها 63/41 سانتیمتر بود که نشان دهنده رویش2/45 سانتیمتری در طی سال است

کلیدواژه ها:

بلوط ایرانی ، جنگلکاری ، رویش ، استان چهارمحال و بختیاری