بررسی اثرات رهبری توانمند ساز بر نوآوری باز با میانجی گری جو مشارکتی کارکنان در منطقه ۲ عملیات انتقال گاز اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات رهبری توانمندسازی بر نوآوری باز داخلی و خارجی با در نظر گرفتن جو مشارکتی انجام شده است. روش پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را ۴۰۸ نفر از کارکنان شرکت گاز منطقه دوم استان اصفهان تشکیل میدهند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ۲۰۰ نفره به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل آمار توصیفی از نرم افزارSPSS ۲۱ و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل عاملی تائیدی و روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماریLisrel ۸.۹ استفاده گردید. برای جمع آوری اطلاعات جهت آزمون فرضیه ها، از پرسشنامه استاندارد نموده و درنهایت فرضیه های پژوهش با استفاده از داده های جمع آوری شده مورد آزمون قرار گرفتند و مشخص گردید که بیشترین تاثیر را رهبری توانمندسازی بر جو مشارکت کارکنان با ضریب ۰/۷۸ داشته و جو مشارکت کارکنان به طور کامل، پشتیبانی رهبری توانمندسازی از نوآوری باز داخلی و خارجی را میانجی گری نموده است.

کلیدواژه ها:

نوآوری باز داخلی ، نوآوری باز خارجی ، رهبری توانمند ساز ، جو مشارکتی.