بررسی مبانی حقوقی حق بر محیط زیست سالم در نظم حقوق ایران و کنوانسیون های بین المللی

پیدایش و توسعه حق برمحیط زیست سالم، به عنوان حق نسل سوم حقوق بشر با افزایش هرچه بیشتر مسائل ومشکلات زیست محیطی همراه می باشد ، از جمله چالش های حاضر، تخریب لایه ازن، پدیده " ال نینو" تغییرات آب وهوایی، باران های اسیدی ، انفجار جمعیت، نابودی روزافزون جنگل ها وگونه های نادر گیاهی وحیوانی همگی جهان حاضر رابه سوی یک فاجعه زیست محیطی پیش می برد که آینده کره زمین رابا ابهام مواجه ساخته است. نسل سوم ارتباط بشر با محیط زیست رابه نوعی تبیین نموده است. عصرحاضر، عصرآگاهی، تعامل و همزیستی با طبیعت ومحیط زیست است درنظام اداری جمهوری اسلامی ایران سازمانی که وظیفه محافظت از محیط زیست رابصورت مستقیم برعهده دارد سازمان حفاظت از محیط زیست می باشد که زیر نظر نهاد ریاست جمهوری اداره می گردد. نگاهی به وضعیت ایران نشان دهنده اهمیت این سازمان وتوجه آن به محیط زیست سالم می باشد ایران کشوری است که درمنطقه خشک آسیا وجهان قرارگرفته است و حدود دوسوم ۳ / ۲ آن رابیابان وخشکی تشکیل می دهد وتنها در برخی از قسمت های آن جنگل وآب وجود دارد. وآن هم به شدت در حال تخریب است. عواملی همچون از بین رفتن مراتع به لحاظ وجود دام مازاد بر ظرفیت در مراتع و چرای بی رویه، فرسایش دایمی خاک براثر از بین رفتن مراتع و وقوع سیل، از بین رفتن پوشش گیاهی، حضورکارخانه ها و واحدهای تولیدی، افزایش جمعیت کشور وجوان بودن آن، زندگی ماشینی از موجبات تحدید محیط زیست سالم می باشد. در تحقیق حاضر سعی شده که ابتدا استانداردهای بین المللی بررسی وسپس آن را بصورت تطبیقی با چالش های حاکم بر محیط زیست سالم در نظام حقوقی داخلی بحث و بررسی نماییم.