بررسی تاثیر طرد شدگی در محیط کار بر رفتارهای غیراخلاقی کارکنان با نقش میانجی بدبینی سازمانی

زمینه و هدف: با توجه به اینکه رفتارهای غیراخلاقی و انحرافی در محیط کار، مسئله ای جدی برای سازمانهاست و سالانه هزینه های کلانی را بر آنها تحمیل می کند، برای بقای سازمانها بسیار ضروری است که این رفتارها و عوامل موثر بر آنها شناسایی شوند، در این راستا تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر طرد شدگی در محیط کار بر رفتارهای غیراخلاقی کارکنان با نقش میانجی بدبینی سازمانی انجام شد.روش بررسی: در این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی، جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره امور مالیاتی استان خراسان جنوبی در سال ۱۳۹۹ به تعداد ۳۳۰ نفر بودند که از بین آنها ۱۸۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های طرد شدگی در محیط کار هیتلان و نوئل (۲۰۰۹)، بدبینی سازمانی دین و همکاران (۱۹۹۸) و رفتارهای غیراخلاقی نیواستروم و راچ (۱۹۷۵) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و Smart-PLS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که طرد شدگی در محیط کار بر متغیرهای بدبینی سازمانی و رفتارهای غیراخلاقی کارکنان اثر مثبت و معناداری دارد. بدبینی سازمانی بر رفتارهای غیراخلاقی کارکنان اثر مثبت و معناداری داشت. همچنین نتایج نشان داد که طرد شدگی در محیط کار بر رفتارهای غیراخلاقی کارکنان با نقش میانجی بدبینی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده طرد شدگی در محیط کار هم به طور مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق متغیر بدبینی سازمانی بر رفتارهای غیراخلاقی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

طرد شدگی در محیط کار ، بدبینی سازمانی ، رفتارهای غیراخلاقی