دیدگاه سعدی در باره تربیت پذیر و تربیت ناپذیری

در جهان اسلام و جامعه ما بزرگانی پا به عرصه وجود گذاشته و دارای نظریات بلندی در تعلیم و تربیت و اخلاق بوده اند که تحقیق و بررسی دیدگاه های آنها درباره تربیت اخلاقی می تواند ما را در ایفای وظیفه خود یاری دهد. سعدی، شاعر، ادیب و نویسنده نامدار ایرانی از آن جمله است. سعدی شیرازی،شاعرو متفکر بزرگ ایران در سده هفتم ایران، بیش از هر شاعر وسخنور خاور زمین، به تعلیم و تربیت اندیشیده و نظرات تربیتی و اخلاقی روشنی را درکسوت تمثیل ها و داستان ها و حکایات بسیار رسا، شیوا و جذاب و روشن بیان داشته است. آشنایی سعدی با فرهنگ و معارف اسلامی رنگ و معنایی خاص به آثار او داده است.او مانند یک جامعه شناس به تحلیل رفتار اجتماعی انسان می پردازد.از آن جایی که در هر حکایت، داستان و گفتاری از گلستان و بوستان این دو اثر ماندگار پند و اندرزی نهفته است، این پژوهش بر آن است تا آرای تربیتی او را به روش تحلیلی توصیفی مورد بررسی ومداقه قرار دهد تا الگوی تربیتی واخلاقی را که این شاعر انسان گرا به روشنی در سروده هایش ترسیم نموده، نشان دهد. . پژوهش نشان از آن دارد که سعدی کودکی ونوجوانی را از مهمترین مراحل تربیت می داند. او براین باوراست که هم توارث وهم محیط بر تربیت کودک تاثیری شگرف دارند .در عین حال اختلافات فردی را هم در تربیت پذیری کودک نادیده نمی گیرد. روش تحقیق توصیفی اسنادی و جامعه تحقیق شامل منابع دست اول و دست دوم است. منظور از منابع دست اول کتاب هایی است که توسط شیخ اجل سعدی تالیف شده است. مسائل مربوط به تعلیم و تربیت در ضمن مطالعه آثار او فیش برداری شده و براساس عوامل موثر در تعلیم و ارکان آن، تفکیک و تنظیم شده است. منابع دست دوم نیز کتاب هایی است که دیگران درباره آثار سعدی، به ویژه گلستان و بوستان، نوشته اند.

کلیدواژه ها:

سعدی ، تعلیم وتربیت ، تربیت ناپذیری