معرفی الگوی علمی شناسایی مناطق بسیار محروم در جهت هدفمند سازی نظام حرکت های جهادی (مطالعه موردی: استان بوشهر، شهرستان دشتی)

برای دستیابی به توسعه در مناطق محروم به عنوان هدف غایی برنامه­ریزی محرومیت­زدایی، گام نخست بررسی و شناخت واقعی از وضع موجود و سطح برخورداری مناطق به عنوان مقدمه حصول به توسعه است. بدین­سان، ارائه مدل و الگویی قوی از محرومیت برای شناسایی شاخص­های محرومیت و پارامترهای مرتبط برای کاهش محرومیت، مهم است. بر این اساس، مطالعه حاضر باهدف معرفی الگوی علمی شناسایی مناطق بسیار محروم جهت هدفمند­سازی اردوهای جهادی انجام شد. این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی بود. شیوه جمع­آوری اطلاعات به صورت اسنادی و ابزار گردآوری داده­ها نیز با توجه به اهداف پژوهش مبتنی بر داده­ها و اطلاعات جداول و فرم­های رایج آمارنامه سرشماری نفوس و مسکن (به ویژه سالنامه آماری سال ۱۳۹۰ استان بوشهر) بود. منطقه موردمطالعه شهرستان دشتی و تکنیک مورداستفاده وایکور فازی بود. یافته­ها نشان داد در سطح استان بوشهر، بیشترین محرومیت به شهرستان­های دیر، دیلم و جم بیشترین اختصاص داشت. تحلیل یافته­ها در سطح شهرستان دشتی نیز حاکی از آن بود که بخش کاکی محروم­ترین بخش شهرستان دشتی و دهستان­های کاکی و چغابور به ترتیب محروم­ترین مناطق روستایی بوده­اند. نتایج پژوهش نشان داد با تعیین دقیق و سلسله­مراتبی مناطق محروم، از سطح شهرستان به بخش و از بخش به دهستان و از دهستان به روستا، می­توان کانون­های محرومیت را شناسایی نمود و پس از مشخص نمودن منطقه هدف، با شناخت علمی و نیازسنجی دقیق از شاخص­های موردنیاز هر منطقه، می­توان شاخص­های هدف را شناسایی و نسبت به رفع آن­ها اقدام نمود. در انتها نیز الگوی علمی شناسایی مناطق بسیار محروم پیشنهاد گردید. هرچند الگوی پیشنهادی حاضر هرچند خالی از اشکال نیست؛ اما می­تواند گامی هرچند کوچک جهت اجرای طرح­های تحقیقاتی به مراتب وسیع­تر و علمی­تر باشد.

کلیدواژه ها:

Deprivation ، Construction Mobilization ، Jihadist Movements ، Fuzzy Logic ، Bushehr ، محرومیت ، بسیج سازندگی ، حرکت های جهادی ، منطق فازی ، بوشهر