درآمدی بر خودکارآمدی روانشناختی و چگونگی توسعه آن در انسان

خودکارآمدی، از جمله متغیرهای مرتبط با بهزیستی روان شناختی و یک مجموعه ی متمایز از باورهایمربوط به حیطه های مختلف عملکرد، شامل خود نظم بخشی فرآیندهای فکری، انگیزش و حالات هیجانیو فیزیولوژیکی است. در این مقاله سعی می گردد تا با استفاده از روش پژوهش توصیفی - تحلیلی به اینمهم و چگونگی توسعه آن در انسان پرداخته شود. به منظور گردآوری داده های لازم جهت نیل به اهدافپژوهش، منابع موجود و مرتبط با موضوع پژوهش با استفاده از فرم های فیش برداری از منابع، جمع آوریشده و با شیوه های کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های پژوهش بیانگر آن است کهخودکارآمدی یک توانایی زایشی است که در آن مهارت های رفتاری، عاطفی، اجتماعی و شناختی بایدسازماندهی شده و برای اهداف بی شمار به طرز موثری هماهنگ شوند. توسعه این توانایی وابسته به کاربستراهبردهایی مانند الگوگیری از افراد موفق، آموختن نکات مفید از شکست ها و اتکاء بر نیروهای برانگیزانندهدرونی است.

کلیدواژه ها:

انسان ، خودکارآمدی روان شناختی ، چیستی ، ظرفیت ها و قابلیت ها ، راهبردهای توسعه