اندازه گیری فلزات سنگین روی و آهن در بافت عضله سفره ماهی Himantura imbricate، و تاثیر فصول و جنسیت بر آن

آلودگی اکوسیستم های آبی با فلزات سنگین یک نگرانی عمده برای موجودات و سلامتی انسان است. آلاینده هایی مانند فلزات سنگین در طول زنجیره غذایی تجمع می یابند و در انتها به بدن انسان منتقل می شوند. اندازه گیری آلاینده های مختلف در ماهی ها به علت مصرف خوراکی آن ها برای انسان می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه غلظت فلزات سنگین روی و آهن در بافت عضله سفره ماهی در جزایر (قشم، هنگام و هرمز) استان هرمزگان در سال ۱۳۹۸ انجام شده است. تعداد ۱۸۰ نمونه سفره ماهی در جزایر (قشم، هنگام و هرمز) طی دو فصل زمستان و تابستان جمع آوری گردید. بعد از بیومتری، بافت خوراکی عضله سفره ماهی ها جدا شده و فریزدرایر گردید. آماده سازی و آنالیز نمونه ها طبق روش استاندارد MOOPAM صورت گرفت. سپس نمونه ها به روش هضم اسیدی آماده سازی شده و میزان فلزات سنگین مورد نظر با استفاده از دستگاه جذب اتمی مورد سنجش قرار گرفت. آنالیزهای آماری اندازه گیری غلظت روی و آهن در بافت عضله سفره ماهی بوسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد و همچنین برای رسم نمودارها و جداول از اکسل استفاده گردید. در این تحقیق به مقایسه غلظت عناصر روی و آهن در عضله سفره ماهیدر جزایر (قشم، هنگام و هرمز) در بین فصول تابستان و زمستان پرداخته شد. بطوری که نتایج نشان داد از لحاظ غلظت عناصر روی و آهن در عضله سفره ماهی ها، در مناطق نمونه برداری بین فصول تابستان و زمستان اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (P- value< ۰.۰۵). بطوری که در تمام مناطق مورد مطالعه غلظت فلزات در فصل تابستان بیشتر از زمستان بود. همچنین اختلاف معنی داری بین دو جنس نر و ماده از لحاظ غلظت فلزات روی و آهن در بافت عضله سفره ماهیها مشاهده نشد (P-value>۰.۰۵). از طرفی غلظت عناصر روی و آهن در عضله سفره ماهی در مناطق مورد مطالعه و مقایسه با استانداردهای جهانی نشان داد که مقادیر این عناصر در بافت عضله ی سفره ماهی ها کمتر از میزان استانداردهای جهانی NHMRC ،FDA ،WHO ،FAO و UKMAFF می باشد.

کلیدواژه ها:

سفره ماهی Himantura imbricate ، فلزات سنگین ، فصول ، جذب اتمی و جنسیت