تاثیر هندسه مته های سوراخ کاری استخوان مندیبل در ایجاد تنش، کرنش و تغییرات حرارت در آن به شیوه المان محدود

افزایش بیش از اندازه دما در استخوان می تواند منجر به پدید آمدن آسیب حرارتی در بافت استخوان گردد که در اصطلاحبه آن استئونکروزیس می گویند. به دلیل پایین بودن ضریب رسانایی حرارتی استخوان، امکان انتقال موثر حرارت در داخلاستخوان به منظور کم نمودن دما در یک موضع وجود ندارد که این خود به عنوان یک عام مهم جهت پدید آمدناستئونکروزیس در استخوان به حساب می آید.در این مطالعه با هدف بررسی میزان تغییرات تنش ، کرنش و میزان افزایشحرارت استخوان بر اثر اصطکاک بین سطح استخوان و مته مطالعه ای بر پایه شبیه سازی المان محدود و مدل سازی صورتنهادیم. در مدل سازی با استخوان از نرم افزار های میمیکس و سالیدورک مدل مته و استخوان مورد نظر را شبیه سازیکرده و در نرم افزار المان محدود آباکوس مورد بررسی قرار گرفت . در بررسی های صورت گرفته مشاهده شد رابطه ایمستقیم بین میزان سطح مقطع مته و افزایش تنش ، کرنش و میزان حرارت ایجاد شده در استخوان توسط مته و اصطکاکبین سطوح آن ها وجود دارد . به طور که در سه مدل هندسه مته که به ترتیب کمترین و بیشترین سطح مقطع را دارند وشامل مته شعله ای ، مته فیشور و مته توماس گرد میباشد ، مته شعله ای با کمترین سطح مقطع کمترین میزان حرارت وتنش، کرنش را در استخوان مندیبل داشته و مته گرد دارای بیشترین این مقادیر بوده است.

کلیدواژه ها:

مته کاری استخوان مندیبل ، مدل سازی ، بیومکانیک مندیبل ، انتقال حرارت استخوان ، سوراخ کاری استخوان مندیبل