بررسی تاثیر هوش هیجانی و مدیریت دانش بر قصد ترک شغل با در نظر گرفتن نقش متغیرهای میانجی تعهد سازمانی و رضایت شغلی در بین کارکنان شعب بانک سپه شهر اصفهان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 401

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EMAC05_003

تاریخ نمایه سازی: 25 خرداد 1400

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش هیجانی و زیرساخت های مدیریت دانش بر قصد ترک شغل با توجه به متغیرهای میانجی تعهد سازمانی و رضایت شغلی انجام گرفته است. کارکردن در محیط های رسمی مانند بانک ها امروزه برای سازمان ها و کارکنان مسائلی به وجود آورده است. احساس روزمرگی، وجود حقوق ثابت (و بعضا پایین)، محدودیت در مرخصی و... باعث شده که برخی از کارکنان در شغل خود بالاجبار باقی مانده و حتی تعدادی از آن ها درخواست جابجایی از سمت یا سازمان را نمایند. در این میان عده ای دیگر از شغل و حقوق و مزایا راضی می باشند، این پژوهش قصد دارد میزان تاثیر رضایت شغلی کارکنان را درقصد ترک شغل آن ها مورد آزمون قرار داده و تاثیر تعهد سازمانی بر قصد ترک شغل را بیازماید. در این میان از هوش هیجانی کارکنان و مولفه های آن مدد گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کارکنان بانک سپه شهر اصفهان به تعداد ۹۸۵ نفر می باشند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۷۷ نفر به دست آمد، ۴ عدد پرسشنامه به هر یک از ۷۶ شعبه توزیع گردید و پس از آن با حذف پرسشنامه های باطل و مخدوش تعداد ۲۹۴ عدد پرسشنامه سالم به دست آمد که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روایی پرسشنامه به تایید استاد راهنما و دو تن از متخصصین و پایایی آن با توزیع ۳۰ پرسشنامه پیش آزمون و به دست آمدن مقدار ۰.۷ آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که هوش هیجانی و تعهد سازمانی هیچ تاثیری در قصد ترک شغل ندارند، لیکن رضایت شغلی در قصد ترک شغل تاثیری مثبت و معنادار دارد، این بدان ممعنی است که از دیدگاه کارکنان بانک سپه کارکنان در صورت رضایت شغلی قصد ترک شغل نخواهند داشت لیکن تعهد کارکنان به شغل و سازمان از روی اجبار می باشد، زیرساخت های مدیریت دانش نیز به جزء زیرساخت ساختاری در رضایت شغلی موثر بوده است و هیچ یک از متغیرهای تعهد سازمانی و رضایت شغلی به عنوان میانجی در قصد ترک شغل کارکنان نقشی ندارند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، زیرساخت های مدیریت دانش ، رضایت شغلی ، تعهد سازمانی ، قصد ترک شغل

نویسندگان

رسول عسگرپور

عضو هیئت علمی و استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

محمدتقی امینی

کارشناس ارشد مدیریت اجرایی گرایش استراتژیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

امیرحسین ایزدیان

کارشناس ارشد مدیریت اجرایی گرایش استراتژیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

فاطمه فریدی زاد

کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی المهدی مهر اصفهان