سینا صفرقلی تبارمرزونی - دکترای عمران ژئوتکنیک، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

یکی از مهمترین پدیده های مخرب ژئوتکنیکی که طی وقوع زلزله در نهشته های سست تا نیم متراکماشباع رخ می دهد روانگرایی می باشد که اثرات منفی زیادی بر سازه های عمرانی خواهد داشت لذا برایمقابله با آثار مخرب این پدیده، شناسایی مناطق مستعد روانگرایی بسیار ضروری است. اندازه گیریسرعت موجبرشی (Vs) که بر اساس آزمایش های درون چاهی برآورد شده است به دلیل سرعت اجرایبالا ، هزینه کمتر و دقت و صحت بالاتر در ارزیابی خاک های دانه ای نسبت به سایر روش ها، روشی نسبتامطمئن برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی در خاک های ماسه ای و ماسه لای دار اشباع به شمار می رود.بدین ترتیب روابطی بین سرعت موج برشی (sv) و مقاومت روانگرایی (CRR) بسط داده شده است. ازسویی دیگر با استفاده از اطلاعات آزمایش نفوذ استاندارد (SPT) نیز، روابطی میان عدد نفوذ استاندارد(NSPT) و مقاومت روانگرایی (CRR) توسط محققین بیان گردیده است. جهت برآورد شدت روانگراییاحتمالی در محدوده موردمطالعه در سطح زمین ازشاخص بروز در سطح یا همان شاخص پتانسیلروانگرایی (PL) ارائه شده توسط ایواساکی و همکاران (۱۹۸۲) استفاده شده است. در این مقاله سعی شدهدر ۴ گمانه حفرشده در شمال شرقی شهر بابل اثر بروز در سطح روانگرایی با استفاده از ضریب اطمینانروانگرایی بدست آمده از سرعت موجبرشی بررسی گردد و نتایج حاصل با روش عدد نفوذ استاندارد که بااستفاده از روابط دو محقق بیان شده مقایسه گردد. مقایسه نتایج برآورد پتانسیل روانگرایی با استفاده ازدو روش یادشده، مطابقت نسبی نتایج آنها را نشان میدهد و دلیل اختلاف اندک ۲ روش مذکور رامی توان به برخی از مزایا و معایب ۲ روش نسبت داد.

روانگرایی، بروز در سطح، سرعت موجبرشی، عدد نفوذ استاندارد، شمال شرقی بابل