فرهاد بیانی - دانشگاه تبریز
توکل آقایاری هیر - دانشگاه تبریز
سید یاسین حسینی - دانشگاه ازاد آشتیان
غلامرضا دنکوب - دانشگاه فردوسی مشهد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ناباروری بر سلامت اجتماعی زنان است که به این منظور دو گروه از زنان شامل یک گروه ۲۰ نفری از زنان شهرستان سقز دارای تجربه ی باروری و یک گروه ۲۰ نفری از زنان همین شهرستان که یا توان فرزندآوری نداشتند و یا برای فرزندآوری نیازمند سپری کردن دوران مراقبتی و دارویی ویژه­ای بودند با روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به روش آزمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار محتوا ارزیابی شد و برای ارزیابی پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است. یافته­ها نشان­دهنده­ی سلامت اجتماعی پایین­تر زنان نابارور در مقایسه با زنان بارور است (۱۴/۳ در برابر ۳۶/۳). همچنین تفاوت معنی­داری میان سلامت اجتماعی زنان بارور و نابارور در قالب پنج بعد وجود دارد (Sig=۰.۰۴). مقایسه­ی ابعاد سلامت اجتماعی در میان دو گروه نشان می­دهد ابعاد «شکوفایی اجتماعی» (متوسط رو به پایین) و «انسجام اجتماعی» (متوسط رو به بالا) تفاوت معنی­داری در میان دو گروه ندارند اما ابعاد «همبستگی اجتماعی» (متوسط)، «پذیرش اجتماعی» (متوسط رو به بالا) و «مشارکت اجتماعی» (متوسط رو به بالا) تفاوت معنی­داری را نشان می­دهند. از این نتایج می توان استنباط کرد که جامعه بخشی از فرآیند تکامل شخصیتی و هویتی زنان را منوط به ایفای نقش مادری می­داند. ناباروری و نداشتن تجربه­ی مادری باعث ایجاد نگرش و قضاوت منفی جامعه در مورد زنان نابارور می­شود و همین نگرش منفی می­تواند میزان سلامت اجتماعی زنان را تحت تاثیر قرار دهد و آن را با چالش جدی مواجه کند.

سلامت اجتماعی, ناباروری, شکوفایی اجتماعی, همبستگی اجتماعی, پذیرش اجتماعی, انسجام اجتماعی