حسین محمودیان - هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، ایران
مسعود کوچانی اصفهانی - کارشناسی ارشد جمعیت شناسی دانشگاه تهران، ایران

میزان مسئولیت­پذیری سلامت نوجوانان و جوانان نقش بسزایی در تعیین وضعیت سلامت آن ها در دوره های آتی زندگی آن ها دارد. امروزه، سرمایه­ها به عنوان دارایی­های افراد فراتر از داشته­های اقتصادی است. سرمایه­های فرهنگی و اجتماعی در کنار سرمایه اقتصادی نقش عمده­ای را در رفتارهای اجتماعی افراد بازی می­کند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دانش­آموزان بر میزان مسئولیت­پذیری سلامت آنها می باشد. چارچوب نظری به کار گرفته در تحقیق حاضر، ترکیبی از نظریه سرمایه بوردیو و سبک زندگی گیدنز است. جامعه آماری، دانش­آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز است و نمونه آماری ۳۹۱ نفری پسر و دختر با استفاده از فرمول کوکران مورد بررسی قرار گرفته است. روش نمونه گیری، روش طبقه­ای چند مرحله­ای بوده است با استفاده از آمار آموزش و پرورش شیراز اعمال شده است. نتایج تحقیق نشان داده است که به طور کلی، میزان مسئولیت پذیری سلامت دانش آموزان نامناسب است. میزان مسئولیت­پذیری سلامت دانش­آموزان به لحاظ جنسیت، وضع تحصیلی و تجربه بیماری خاص تفاوت معناداری ندارد. سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی به صورت مستقیم و سرمایه اقتصادی به صورت غیرمستقیم و به واسطه سرمایه فرهنگی، بر میزان مسئولیت­پذیری سلامت تاثیر مثبت دارند. به طور کلی تحقیق حاضر، اهمیت سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در تبیین مسئولیت­پذیری سلامت دانش­آموزان نشان می­دهد.

سرمایه, سلامت اجتماعی, مسئولیت پذیری سلامت, شیراز