مدل پیش بینی زمان توقف اتوبوس شهری در ایستگاه ها (سیستم اتوبوس تهران)

سیستم اتوبوسرانی یکی از شیوه های متداول در سیستم حمل و نقل همگانی است. اما با وجود مزایای اتوبوس، استفاده از آن کاملا به پذیرش کاربران یا مطلوبیت آن وابسته است. چون زمان توقف اتوبس در ایستگاه ها معمولا سهم بالایی از زمان سفر را تشکیل می دهد، یکی از متغیرهایی که زمان سفر را کاهش خواهد داد و موجب افزایش مطلوبیت اتوبوس می شود، زمان توقف یا دوئل تایم است. بنابراین تاکید این تحقیق بر توسعه مدل زمان توقف یا دوئل تایم اتوبوس بر اساس فرمول های ارائه شده در HCM می باشد. مدل دوئلتایم توسعه داده شده در این مقاله نه تنها شامل تعداد مسافران سوار و پیاده شده، بلکه متغیرهای دیگری چون شلوغی در اتوبوس، شلوغی در ایستگاه، ازدحام ترافیک در معبر، نوع اتوبوس، وضعیت خطوط اتوبوس و غیره در نظر گرفته شده است. متغیرهایی چون تعداد مسافر سوار شده، تعداد مسافر پیاده شده، سطح سرویس معبر، نوع اتوبوس، تعداد خطوط اتوبوس عبوری از ایستگاه، سطح سرویس داخل ایستگاه به هنگام ورود اتوبوس، سطح سرویس داخل اتوبوس به هنگام ورود اتوبوس به ایستگاه، سطح سرویس داخل اتوبوس پس از پیاده شدن مسافرین، متوسط سرفاصله زمانی ورود اتوبوس به ایستگاه در مدل در نظر گرفته شدند. سپس مدل پیشنهادی با داده های مشاهده شده در شهر تهران اعتبار سنجی شده است. ارزیابی مدل نشان می دهد که مدل نهایی با دقت نسبتا خوبی (۸۵%) قادر به پیش بینی زمان دوئل تایم اتوبوس در ایستگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

دوئل تایم ، سرفاصله خطوط اتوبوس ، سطح سرویس اتوبوس و سطح سرویس ایستگاه