پیش بینی حذف طولانی مدت فلزات سنگین از روسازی های نفوذ پذیر برای تصفیه پساب

روساز های نفوذ پذیر معمولا در سیستم های مدیریت پساب استفاده می شوند. به هر حال ، اطلاعات مربوط به قابلیتهای طولانی مدت این روسازها برای نگه داشتن مواد سنگین محدود است . هدف این تحقیق ، بررسی حذف طولانی مدت فلزات سنگین در سه روساز نفوذ پذیر مختلف – آسفالت متخلخل PA، هیدرو روساز HP) hydropave) و (permapave(PP پرما روساز در سرعت های مختلف تصفیه است که نشان دهنده ۲۶ سال با شرایط هیدرولوژیکی (دوره های خشک / مرطوب و میزان جریان ) مختلف هستند. مدل تصفیه که جذب و واجذب را شبیه سازی میکند برای اولین بار برای پیش بینی حذف طولانی مدت فلزات سنگین توسط روساز های نفوذپذیر مطرح شد. جایتعجب نیست بگوئیم که تمام روسازهای نفوذ پذیر عملکرد بهتری در حذف فلزات چسبیده به ذرات جامد (مثلسرب ,آلومینیوم ,آهن) در مقایسه با ذرات قابل حل (مثل مس ,روی و منیزیم) می باشند. افزایش کلی در غلظتفلزات سنگین در خروجی روسازها در طول زمان و در نتیجه کاهش ظرفیت جذب سیستم ها و به خصوص بعد ازمسدود شدن مشاهده می شود . حذف فلزات سنگین همراه با کاهش در سرعت جریان کاهش می یابد که دلیل آنمی تواند زمان بیشتر برای واجذب فلزات و تجزیه رسوبات انباشته باشد. مدل مطرح شده این روند را شبیه سازی میکند و با شبیه سازی بسیار خوب، حداکثر غلظت فلزات سنگین به مقدار ۰,۵۳ تا ۰,۶۸ برای ضریب ناش- ساتکلیف در مدل محاسبه مدل می رسد. این مدل در پیش بینی رها سازی آلومینیوم و مس از روسازهای نفوذپذیر (۹۱-۵۰% اطلاعات مشاهده شده در بازه تردید ۹۰%، NSE=۰.۴۴-۰.۷۴) و سپس برای فروس، سرب (۲۷%-۷۷ مشاهدات در بازه تردید می باشند و NSE=۰.۲۰-۰.۶۹)، مناسب می باشد. ارتقای مدل برای استفاده جهت روی، منیزیم لازم است.

کلیدواژه ها:

مدل K-C ، مدل مبتنی بر فرآیند ، گرفتگی ، جذب ، واجذب