بازآفرینی بافت تاریخی شهر کرمان با تاکید بر مولفه های تاثیرگذار بر حس رضایت (نمونه موردی: محلات ارگ – گنجعلیخان، مظفری، قلعه محمود، شورا)

بازآفرینی شهری، داستان تعامل و گاه تضاد اولویت های اقتصادی و فرهنگی بوده و این موضوع در بستر تغییر پارادایم ها و الگوهای حاکم بر نظام های سیاسی - اقتصادی و اجتماعی رخ داده است. نقش فرهنگ در بازآفرینی شهری نسبت به دیگر عوامل تغییر معناداری داشته است؛ از طرفی دیگر کیفیت محیط ساخته شده و میزان رضایتمندی از سکونت می تواند نقش موثری در شکل گیری سیاست های بازآفرینی برای محدوده های هدف داشته باشد؛ بنابراین هدف این پژوهش، بررسی نقش متغیرهای سازنده کیفیت محیط (محیطی، کالبدی، اقتصادی و اجتماعی) در میزان رضایت از سکونت در محله های فرهنگی شهر کرمان، جهت ارتقاء فرآیند بازآفرینی می باشد. روش این پژوهش از نظر هدف از نوع کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت، توصیفی و علی تطبیقی می باشد. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بوده و اطلاعات در نمونه ای به حجم ۵۱۳ نفر مورد تحلیل قرارگرفته است. یافته های پژوهش نشان داد رابطه مستقیم و معناداری بین متغیرهای اقتصادی با متغیرهای کالبدی و اجتماعی و در نتیجه حس رضایت مندی و رابطه معکوس و معناداری بین متغیرهای اقتصادی و محیطی تاثیرگذار بر حس رضایتمندی وجود دارد. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نیز نشان می دهد که با بهبود وضعیت متغیرهای اقتصادی، کالبدی و محیطی، وضعیت متغیرهای اجتماعی و حس رضایت پاسخگویان در محله های مورد بررسی نیز افزایش می یابد و در میان روابط مورد بررسی، متغیرهای اقتصادی نسبت به متغیرهای کالبدی و محیطی تاثیر بیشتری بر متغیرهای اجتماعی و در نهایت حس رضایت داشته اند. در نتیجه با برنامه ریزی و کاربست سیاست های بازآفرینی فرهنگ مبنا و اقدام صحیح و موثر می توان اثرات منفی هر یک از این عوامل چهارگانه در محلات مورد بررسی را کاهش داده و در نتیجه با افزایش رضایتمندی، سرزندگی و پایداری را در محلات مورد بحث افزایش داد.

کلیدواژه ها:

Sense of satisfaction ، Culture ، regeneration ، Kerman historic fabric. ، حس رضایت ، بازآفرینی ، فرهنگ ، بافت تاریخی کرمان