تاثیرریزوبیوم و میکوریزا برکارآیی مصرف آب، غلظت عناصرغذایی کم مصرف و عملکرد لوبیا چیتی تحت رژیم های متفاوت آبیاری

جهت بررسی اثرات ریزوبیوم و میکوریزا بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی دردانه لوبیا در شرایط تنش خشکی این آزمایش به صورت کرت­های خرد شده به مدت دو سال اجرا گردید. در سطوح اصلی، آبیاری در دامنه­های ۱۰۰-۹۵، ۸۰-۷۵ و ۶۰-۵۵ درصد آب قابل استفاده و در سطوح فرعی ، تلقیح بذر با ریزوبیوم سویه ی ۱۷۷،تلقیح بذر با ریزوبیوم سویه ی ۱۶۰، تلقیح بذر با هر دو سویه­ی ریزوبیوم ۱۷۷و ۱۶۰،  تلقیح خاکی میکوریزا آربوسکولار، تلقیح ترکیبی هر دو سویه­ی ریزوبیوم و میکوریزا ونهایتا تیمار شاهد (عدم تلقیح) قرار داشت. اثرات کودهای زیستی و آبیاری در عملکرد و غلظت عناصر غذایی کم مصرف آهن، روی، منگنز و مس اختلاف معنی­داری در سطح پنج درصد داشتند. بیشترین عملکرد دانه (۲۳۷۱ کیلوگرم در هکتار) در تیمار آبیاری ۸۰-۷۵ درصد آب قابل استفاده و تلقیح با ریزوبیوم سویه ی ۱۶۰ بود. بیشترین غلظت عناصر غذایی کم مصرف نیز در تیمار آبیاری۸۰-۷۵ درصد آب قابل استفاده و مصرف تلفیقی کودهای زیستی به­دست آمد. این افزایش غلظت برای آهن ۴/۲۱، منگنز ۷/۵ ، روی ۵/۳ و مس ۳/۳ درصد بود. نتایج نشان داد استفاده از ریزوبیوم و میکوریزا علاوه بر افزایش عملکرد، باعث افزایش پایداری گیاه به خشکی از طریق افزایش غلظت عناصر غذایی در لوبیا می­شود.  

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، ریزوبیوم ، عناصر غذایی ، لوبیا ، میکوریزا