بررسی مولکولار گونه های لیشمانیازیس جلدی بین سربازان با زخم های پوستی در پادگان شهر زاهدان، ایران
محل انتشار: فصلنامه علوم مراقبتی نظامی، دوره: 7، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 270
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MCS-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماری های مهم انگلی مشترک بین انسان و حیوان در جهان و کشور ایران است. این بیماری در یگان های نظامی دارای اهمیت است و پیشگیری از آن در زمان صلح و پیش بینی آن در زمان جنگ ضرورت دارد.
هدف: پژوهش حاضر جهت بررسی مولکولار لیشمانیازیس جلدی در سربازان دارای ضایعات مشکوک پوستی به روش پارازیتولوژی و مولکولی و تعیین حساسیت و ویژگی در پادگان شهر زاهدان در سال ۱۳۹۸، طراحی و اجرا شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی، ۱۴۵ نفر از سربازانی که دارای زخم پوستی مشکوک بودند، از نظر وجود عامل لیشمانیا مورد بررسی قرار گرفتند. از هرکدام از زخم ها، نمونه تهیه شد و مورد بررسی میکروسکوپی و مولکولی قرار گرفت. از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار SPSS جهت تحلیل بهره گرفته شد. سطح معنی داری کمتر از ۵/۰ معنی دار تلقی گردید.
یافته ها: در این بررسی، ۹۱ درصد ضایعات از نظر لیشمانیازیس جلدی مثبت بودند. حساسیت روش مولکولی و پارازیتولوژی به ترتیب ۹۰ و ۵۱ درصد، ارزش اخباری منفی روش مولکولی و پارازیتولوژی به ترتیب ۵۰ و ۱۷ درصد و کارایی روش مولکولی و پارازیتولوژی به ترتیب ۹۱ و ۵۵ درصد بود و فراوانی گونه لیشمانیا تروپیکا ۵۷ درصد بود.
بحث و نتیجه گیری: درصد فراوانی لیشمانیازیس جلدی در بین سربازان پادگان شهر زاهدان با زخم پوستی، بالا است. روش مولکولی در تشخیص انگل لیشمانیا دارای برتری نسبی و عملکرد احتمالی بیشتر بود و گونه ی غالب در منطقه ی مورد مطالعه لیشمانیا تروپیکا بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سینا سکندرپور
MSc in Parasitology, Parasitology and Mycology Department, Faculty of Medicine, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مینو شاددل
Parasitology and Mycology Department, Faculty of Medicine, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
زهرا سادات اسدی
Community Medicine and Military Epidemiology Research Centre Department, Faculty of Medicine, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :