تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن ATF۳ و TLR۴ عضله قلبی رت های دیابتی نر

در بیماران دیابتی، آسیب عضله قلبباعث توسعه حجیم شدن عضلانی بطن چپ و افزایش حساسیت پذیری قلب به آسیب نرسیدن اکسیژن می شود. درپی بروز التهاب های ناشی از دیابت، گیرنده شبه تول چهار فعال می شود. عوامل محافظتی در پاسخ به این گونه التهاب ها توسط قلب فعال می شوند که عامل رونویسی فعال شده سه ازجمله آن ها است. فعالیت های ورزشی با کاهش عوامل التهابی، اثرهای آسیب عضله قلب دیابتی را کاهش می دهند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین اثر تمرین تناوبی شدیدبربیان ژن گیرنده شبه تول چهار و عامل رونویسی فعال شده سه عضله قلبی رت های دیابتی نر بود. تعداد ۴۸ سر رت شش هفته ای با میانگین وزنی ۱۵۰ گرم، به صورت تصادفی به چهار گروه ۱۲ تایی گروه کنترل ،گروه دیابت، گروه دیابت- تمرین تناوبی شدید و گروه تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند. شش هفته تمرین تناوبی شدید شامل ۱۰ تکرار یک دقیقه ای دویدن روی نوار گردان با دو دقیقه استراحت بین نوبت ها، سه روز در هفته انجام شدند. بیان ژن با تکنیک Real-Time PCR و محاسبه تغییرات با استفاده از روش ΔΔCT-۲ انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های فیشر و مانوادرسطح معناداری ۰.۰۱P ≤ تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها افزایش معنادار بیان ژن عامل رونویسی فعال شده سه و کاهش معنادار گیرنده شبه تول چهار را نشان داد؛ درنتیجه، تمرین تناوبی شدید ازطریق فعال کردن مسیر و سازوکارهای سلولی و مولکولی، موجب کاهش اثرهای منفی ناشی از بیماریآسیب عضله قلب دیابتی می شود.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، عامل رونویسی فعال شده سه ، بافت قلب ، دیابت ، گیرنده شبه تول چهار