مهناز اسکندر - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک

شهرداری ها با ساماندهی مشاغل، ایجاد زیرساخت ها و بسترهای مناسب رونق کسب و کار بخش خصوصی می توانند به کار آفرینی کمک شایانی کنند، در این میان کمک به مشاغل دانش بنیان که با شرایط و آمایش سرزمین سازگار بوده و بازدهی بالایی دارند دراولویت هستند فرایندهای کارا و اثر بخش از طریق خلاقیت، نوآوری و کارآفرینی به دست میآیند و شهرداریها برای اداره بهتر شهر باید به سمت توسعه کار آفرینی بروند. کارآفرینی رویکرد استراتژیک و مزیت آفرین در نظام اقتصادی، پایه گذار و آغاز اعمال تغییرات ساختاری در فعالیت های اقتصادی است. کارآفرینی به عنوان یک پدیده نوین در اقتصاد نقش موثری در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها دارد. در یک اقتصاد پویا ایده ها، محصولات و خدمات همواره درحال تغییر است. در مدیریت استراتژیک اقتصاد شهری و اقتصاد هوشمند شهری، کارآفرینی به عنوان عامل کلیدی رشد و توسعه اقتصادی در عصر مدرن شناخته میشود. نتایج پژوهش نشان می دهد کارآفرینی، یکی از عوامل اصلی فرهنگ سازی محسوب می شود. در این بین، دولت در بستر سازی برای کارآفرینی، نقش بسیار مهمی دارد چراکه همیشه بزرگ ترین مانع بر سر راه کارآفرینان، مسائل فرهنگی بوده و مدیریت شهری می تواند فرهنگ ارزشی کشور را تغییر دهد. در واقع در راستای توسعه اقتصادی کشورها، مدیریت شهری نقش مهمی را ایفا میکند. شهرها به جای این که مکانهایی بدون بازدهی برای سرمایه گذاری اقتصادی یا تراکم کارگران بیکار با انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی باشند، باید به مراکز رشد و پویایی اقتصادی و اجتماعی، در چارچوب توسعه ملی تبدیل شوند. در واقع میتوان گفت شهرها نه تنها باید ایجاد کننده فرصتهایی ارزنده برای کارآفرینی و اشتغال زایی جمعیت ساکن در آن باشند، بلکه باید برای جمعیت تمامی کشور، فرصتهایی ایجاد کنند. در ارتباط با توانمندسازی و ظرفیت سازی و ارتقاء فعالیتهای کارآفرینانه شهروندان پنج رویکرد؛ توانمندسازی آموزشی، توانمندسازی مالی و اقتصادی، توانمندسازی اجتماعی، توانمندسازی نهادی و شبکه سازی اجتماعی و توانمندسازی فنی و محیطی را میتوان ذکر کرد.

کارآفرینی، مدیریت شهری، کارآفرینی شهری، اشتغال