آینده نگری راهبردی سیاستگذاری توسعه دفاع آفندی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ربع اول قرن بیست و یکم

آینده پژوهی از جمله ظرفیت های تکامل نیافته بشری است و واقعیت این است مطالعات آینده به ما کمک می کند تا عدم اطمینان ها را تا حد ممکن تقلیل بخشیم، قدرت هوایی مسلط در نظام نوین جهانی این امکان را برای نظام های توسعه طلب فراهم می نماید که در اقصی نقاط جهان و با بکارگیری یگان های شکاری تاکتیکی به اعمال سلطه علیه کشورهای دیگر بپردازند. لذا جهت مقابله با نفوذ قدرت های مسلط، سیاست گذاری توسعه یگان های شکاری تاکتیکی، شناخت محیط ملی و بین المللی و تهدیدات پیش رو در عرصه هوایی، نقاط قوت، ضعف و فرصت های یگان های شکاری تاکتیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در همین راستا این مقاله به تبیین سیاستگذاری توسعه دفاع آفندی یگان های شکاری تاکتیکی نیروی هوایی در راستای توانمندسازی این یگان ها در قرن ۲۱ پرداخته و با توجه به پیامدهای ملموس آن سیاست های اجرایی لازم را ارائه می نماید. پژوهش رحسب هدف، کاربردی و برحسب روش، توصیفی و از شاخه پیمایشی است که جهت جمع آوری اطلاعات به روندهای آینده سیاسی و امنیتی کشور و منطقه نیز توجه داشته است، جامعه مورد مطالعه یگان های شکاری تاکتیکی نهاجا است که بهره گیری از روش دلفی و نمونه گیری غیر احتمالی و از نوع قضاوتی از نقطه نظرات خبرگان، مطالعه اسناد و مدارک، همچنین تجارب حاصل از عملکرد یگان های شکاری تاکتیکی نهاجا در طول دفاع هشت ساله و بررسی جنگ های سه دهه اخیر پیرامون مرزهای ج.ا.ا استفاده شده است که تدوین سیاست های اصولی و متناسب با تهدیدات منطقه ای و فرامنطقه ای جهت توانمندسازی یگان های شکاری تاکتیکی نیروی هوایی الزامی و اجتناب ناپذیر است. سیاست های اجرایی توسعه دفاع آفندی با اتکا بر مولفه های مهم قدرت هوایی همچون نیروی انسانی، تجهیزات، ساختار و ابنیه سازمانی و سامانه فرماندهی نتیجه مهم پژوهش حاضر می باشد.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری توسعه ، آینده پژوهی ، روندهای راهبردی ، یگان شکاری تاکتیکی نیروی هوایی ، دفاع آفندی