پتانسیل سنجی نیروگاه بادی و خورشیدی به صورت مستقل از شبکه در استان خراسان جنوبی

یکی از راه های پیشرفت به سمت انرژی پایدار، استفاده از نیروگاه های ترکیبی خوشیدی- بادی است. اما شناسایی مناطق مناسب برای ساخت نیروگاه های تجدید پذیر یک موضوع حائز اهمیت است. هدف از این پژوهش پتانسیل سنجی نیروگاه های تجدید پذیرخورشیدی- بادی در استان خراسان جنوبی با شاخص های نظیر جمعیت، فاصله تا مرکز شهر، سرعت باد، میزان تابش خورشید و... است که با روش تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس مورد بررسی قرار گرفته است. روش های تصمیم گیری چند معیاره میتوانند در فرآیندتصمیم گیری میان شاخص ها و گزینه های مختلف بسیار مفید واقع شوند. در همین راستا از ۱۴ معیار مختلف استفاده شده که با روشآنتروپی شنون وزندهی شدند. در وزندهی انجام شده ، بیشترین وزن به ترتیب مربوط به فاصله تا جاده با امتیاز ۲۷۶۲ / ۰، فاصله تاخطوط شبکه با امتیاز ۲۳۳۵ / ۰ و جمعیت با امتیاز ۱۵۳۴ / ۰ اختصاص یافت. نتایج اولویت بندی نشان میدهد که مکان های اسدیه وعشق آباد، از الویت بالاتری برای ساخت این نیروگاه برخوردارند که منطقه اسدیه امتیاز ۸۹۳۲ / ۰ را کسب نموده و منطقه عشق آباددارای امتیاز ۸۸۵۳ / ۰ است. همچنین منطقه بسطاق با امتیاز ۷۰۰۱ / ۰ بعد از هاشمیه با امتیاز ۷۰۵۲ / ۰ به عنوان نامناسب ترین منطقهبه منظور احداث نیروگاه بادی خورشیدی شناخته شد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل سنجی ، نیروگاه بادی ، نیروگاه خورشیدی ، روش های تصمیم گیری چند معیاره ، سیستم های ترکیبی