بررسی اثر ضد دردی عصاره هیدروالکلی گیاه کدوی حلوایی در موش صحرایی

زمینه و هدف: در طب سنتی از گیاه کدوی حلوایی (Cucurbita maxima Duch) برای تسکین درد دندان و گوش درد استفاده می شود؛ ولی در مطالعات تجربی اثر ضد دردی آن کمتر بررسی شده است؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد دردی عصاره گیاه کدوی حلوایی با استفاده از روش فرمالین در موش صحرایی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد ۶۰ سر موش صحرایی به طور تصادفی به شش گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه کنترل آب مقطر و به سه گروه تجربی، دوزهای ۵۰، ۱۰۰ و۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی کدو به صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه پنجم ایبوپروفن و گروه ششم نالوکسان و موثرترین دوز عصاره را دریافت کردند. تزریق عصاره یا داروها ۱۵ دقیقه قبل از تزریق فرمالین انجام شد. پاسخ حیوانات به درد به مدت ۳۰ دقیقه (هر ۵ دقیقه) پس از تزریق فرمالین ثبت شد و پاسخ ۵-۰ دقیقه اول به عنوان درد حاد و پاسخ ۳۰- ۱۵ دقیقه به عنوان درد مزمن در نظر گرفته شد. یافته ها: عصاره کدو در دوزهای ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم سبب کاهش درد حاد شد (۰۰۱/۰>P). همچنین عصاره در تمامی دوزها سبب کاهش معنی دار درد مزمن در مقایسه با گروه کنترل گردید (۰۰۱/۰>P). نالوکسان اثرات ضد دردی عصاره را مهار کرد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: عصاره گیاه کدوی حلوایی سبب کاهش درد حاد و مزمن موش ها در آزمون فرمالین شد؛ لذا با انجام تحقیقات تکمیلی می توان از آن به عنوان یک داروی ضد دردی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Pain ، Hydro-alcoholic Extract ، Cucurbita maxima Duch ، Formalin test ، Rat ، درد ، عصاره هیدروالکلی ، کدو حلوایی ، تست فرمالین ، موش صحرایی