مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی خاکشیر، درمنه و کلپوره بر سندرم ترک مورفین القا شده با نالوکسان در موش صحرایی نر

زمینه و هدف: سندرم ترک یکی از عوارض خطرناک و بحرانی سوء استفاده از مواد مخدر است و درمان آن از اولویت های بهداشتی و درمانی محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره خاکشیر، درمنه و کلپوره بر علائم ناشی از سندرم ترک مورفین می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر به چهار گروه مساوی شامل: گروه کنترل که مورفین، نالوکسان و آب مقطر دریافت کردند، گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره خاکشیر ( mg/kg ۴۰۰)، گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره کلپوره (mg/kg ۶۰۰) و گروه وابسته به مورفین و درمان با عصاره درمنه (mg/kg ۲۰۰) تقسیم شدند. گروه ها بمدت ۷ روز مورفین دریافت کردند. بعد از وابستگی، در روز هفتم، عصاره ها به هر حیوان از طریق یک کاتتر دهانی- معدی داده شد. یک ساعت بعد mg/kg ۰/۵ نالوکسان بصورت داخل صفاقی تزریق و هر حیوان جداگانه در قفس به مدت چهل دقیقه به صورت مستقیم مشاهده وسپس متغیرهای کیفیت مدفوع، تعداد دفعات دفع، وزن مدفوع، درازکشیدن، خارش و پرش تعیین گردید. یافته ها: در این مطالعه تجربی عصاره خاکشیر سبب کاهش معنی دار بر شاخص های دراز کشیدن، درصد کاهش وزن و خارش نسبت به گروه کنترل شد. در گروه تحت درمان با عصاره کلپوره، کاهش معنی دار دفعات پرش و دراز کشیدن در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. عصاره درمنه نیز، شاخص خارش را در مقایسه با کنترل کاهش داد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره های مورد نظر اثر قابل ملاحظه ای بر کاهش علایم سندرم ترک ناشی از مورفین دارند. مطالعات بیشتری برای تاثیر اثر این گیاهان بر سندرم ترک مورفین توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Artemisia aucheri ، Descurainia sophia ، Teucrium polium ، Morphine withdrawal syndrome ، Rat ، خاکشیر ، درمنه ، کلپوره ، سندرم ترک مورفین ، موش صحرایی