اثر کارواکرول بر مهار رشد و میزان تخریب ژنوم در سلول های سرطانی پروستات به روش الکتروفورز قلیایی

زمینه و هدف: امروزه، سرطان ها یکی از بزرگترین نگرانی های جوامع بشری است. ترکیبات پلی فنلی و آنتی اکسیدان ها به عنوان یک فاکتور مهم و کلیدی در پیشگیری و یا درمان انواع سرطان ها به خوبی معرفی شده اند. این تحقیق با هدف بررسی اثر کارواکرول به عنوان یک ماده آنتی اکسیدانی قوی بر مهار رشد و میزان تخریب ژنوم رده سلول سرطانی PC۳ پروستات انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، سلول های سرطانی PC۳ پروستات با غلظت های مختلف کارواکرول تیمار و درصد زیست پذیری سلول ها به کمک روش رنگ سنجی تترازولیوم (MTT) اندازه گیری و سپس غلظت مهارکنندگی ۵۰ درصد رشد سلول ها (IC۵۰) محاسبه شد.در قدم بعدی، الکتروفورز قلیایی با توجه به IC۵۰ برای سه غلظت ۱۳۰، ۲۳۰ و ۳۶۰ میکرومولار از کارواکرول انجام و ۱۰۰ عدد تصویر کامت های ایجاد شده با استفاده از نرم افزار CASP آنالیز گردید. یافته ها: بر اساس مدل پروبیت میزان IC۵۰ کارواکرول برای سلول های PC۳ ۳۶۰ میکرومولار بدست آمد. در آزمون الکتروفورز قلیایی، نسبت طول کامت به قطر سلول در غلظت های ۱۳۰، ۲۳۰ و ۳۶۰ میکرومولار به ترتیب برابر ۲/۱±۱۵/۹، ۴/۲±۳۸/۷ و ۲/۰±۶۵/۳ درصد مشاهده شد. نتیجه گیری: کارواکرول به عنوان یک ترکیب پلی فنلی موثر در درمان سرطان ها به طور بالقوه ای می تواند ژنوم سلول های PC۳ مشتق از سرطان پروستات را تخریب کند. تخریب ژنوم سلول های PC۳ در غلظت های نزدیک به IC۵۰ بسیار محسوس تر است.

کلیدواژه ها:

Carvacrol ، PC۳ Cells ، Prostate cancer ، Comet assay ، کارواکرول ، سلول های PC۳ ، سرطان پروستات ، الکتروفورز قلیایی