سنجش نسبت بیان HOXB۱۳:IL۱۷BR در بیماران مبتلا به سرطان پستان به روش qRT-PCR با استفاده از رنگ سایبرگرین
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 218
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-18-5_008
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند نسبت بیان HOXB۱۳:IL۱۷BR، شاخص پیشگویی پیامدهای کلینیکی در بیماران مبتلا به سرطان پستان با تومورهای استروژن رسپتور مثبت و عدم درگیری غدد لنفاوی تحت درمان با تاموکسیفن است. تمام این آزمایشات با روش qReal Time RT-PCR با استفاده از پروب TaqMan انجام شدند. هدف پژوهش حاضر سنجش این نسبت با روش qReal Time RT-PCR با استفاده از سایبرگرین بود.
روش بررسی: در این مطالعه ی مورد- شاهدی، نسبت بیان HOXB۱۳:IL۱۷BR در ۴۰ نمونه ی توموری و غیرتوموری پارافینه شده سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. پس از استخراج RNA از بافت ها و سنتز cDNA و تکثیر توالی مورد نظر توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز و به دست آوردن دمای بهینه برای هر ژن، جهت سنجش بیان از روش qReal Time RT-PCR استفاده شد و رنگ سایبرگرین I به عنوان نشانگر مورد استفاده قرار گرفت. سطح بیان ژن های هدف با استفاده از میانگین هندسی سطح بیان ژن های خانه داری توسط نرم افزار BestKeeper به دست آمد و نرمال سازی شد. مقایسه میانگین بیان ژن بین نمونه های توموری و غیرتوموری
با استفاده از آزمون t-test انجام شد و مقایسه رابطه بین گروه ریسک بالا/پایین و دارا بودن/نبودن علایم بیماری با استفاده از آزمون Fisher`s Exact test انجام شد.
یافته ها: میانگین نسبت بیان HOXB۱۳:IL۱۷BR در نمونه های توموری با نمونه های نرمال از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نداد. نتایج مطالعه نشان داد که بین قرار گرفتن یک فرد بیمار در ۲ گروه ریسک بالا و پایین
(بر اساس میانگین نسبت بیان ۲ ژن HOXB۱۳:IL۱۷BR)، با عود بیماری در آینده ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج در مطالعه حاضر نشان داد، علی رغم جایگزینی رنگ سایبرگرین با پروب، همچنان بین نسبت بیان HOXB۱۳:IL۱۷BR و زندگی با علائم بیماری رابطه معنی داری وجود دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام قاسم پور
Genetics Dept., University of Shahrekord, Shahrekord, I.R. Iran
مجتبی عمادی بایگی
Genetics Dept., Biotechnology Institute, University of Shahrekord, Shahrekord, I.R. Iran
پروانه نیک پور
Genetics Dept., Pediatric Inherited Diseases Research Center, University of Isfahan, Isfahan, I.R. Iran
آذر برادران
Pathology Dept., Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :