بررسی تاثیر خشکی بر شرایط گیاهی منطقه تالاب بین المللی گاوخونی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر خشکی تالاب گاوخونی بر تنوع گیاهی زیستگاه های حاشیه آن است. محدوده مطالعاتی تالاب گاوخونی واقع در انتهای حوزه زاینده رود با وسعت ۵۰۰ هزار هکتار با ارتفاع ۱۴۷۰ متر از سطح دریا به روش میدانی و کتابخانهای مورد بررسی قرار گرفت. تنوع گیاهی مهمترین شناسه سلامت و پایداری اکوسیستم است. در محدوده مطالعاتی تنوع گیاهی به علت قطع حق آبه طبیعی تالاب، ورود پسابهای صنعتی، شهری و کشاورزی و خشکسالی رو به کاهش است. ۱۰ درصد از گونه های گیاهی منطقه که جز گیاهان خاص منطقه هستند در معرض انقراض و ۵ درصد از گونه ها در وضعیت آسیب دیدگی هستند. . درصد خشکیدگی گونه های گیاهی منطقه به طور میانگین ۴۵ درصد و متوسط پوشش تاجی در بهترین رویشگاه منطقه ۱۸ درصد اندازه گیری شد. با افزایش خشکی، تراکم، تنوع گیاهی، و وضعیت سلامت مراتع این منطقه روبه تضعیف است. بررسیهای میدانی نشان داد تنوع آلفا در این محدوده کم و تنوع بتا زیاد است. طی دو دهه اخیر به علت بارگذاری صنایع در حاشیه رودخانه زاینده رود، انتقال آب بین حوضه ای، خشکسالی و عدم مدیریت صحیح پسابهای شهری و کشاورزی تالاب گاوخونی سلامت و غنای گیاهی خود را از دست داده است. تخریب پوشش گیاهی در بلند مدت، تخریب زنجیره غذایی، افزایش گرد و غبار محلی، تخریب خاک و تخریب چشم انداز تالاب را به همراه دارد بنابراین نیاز به اتخاذ سیاست ها و برنامه ریزی های صحیح برای حفظ این اکوسیستم احساس می شود.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، حقابه ، زاینده رود ، سلامت مرتع