اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روان شناختی، سبک های مقابله ای و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
عنوان مقاله: اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روان شناختی، سبک های مقابله ای و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
شناسه ملی مقاله: JR_JPMH-7-4_008
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JPMH-7-4_008
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمود حسین پورکوهشایی - Department of Psychology, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish Island, Iran
کبری حاجعلی زاده - Department of Psychology, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran
مریم کلهرنیاگلکار - Department of psychology, Karaj branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
خلاصه مقاله:
محمود حسین پورکوهشایی - Department of Psychology, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish Island, Iran
کبری حاجعلی زاده - Department of Psychology, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran
مریم کلهرنیاگلکار - Department of psychology, Karaj branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran
هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی های روانشناختی، سبک های مقابله ای و کیفیت زندگی و ادراک بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بود.
روش ها: تحقیق کاربردی حاضر از نوع شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعهکننده به مراکز درمانی و انجمن دیابت شهر تهران بود. نمونه گیری به صورت داوطلبانه در دسترس بود افراد پس از انتخاب، به صورت تصادفی ساده در دو گروه درمان پذیرش و تعهد (۲۰=n)، و گروه کنترل (۲۰=n) جایگزین شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های کیفیت زندگی، پاسخ های مقابله، ادراک بیماری، مقیاس پریشانی روانشناختی جمع آوری شد. درمان بر مبنای پذیرش و تعهد (۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی) در گروه مداخله اجرا شد. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: بین دو گروه مداخله و کنترل در زمینه های پریشانی روانشناختی، تصویر بدنی و باورهای اختلال خوردن تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵>P-Value) میانگین پریشانی روانشناختی، سبک های مقابله ای هیجان مدار و توجه گردانی در گروه مداخله در پس آزمون پایینتر از گروه کنترل بود (۰/۰۱>P-Value). همچنین میانگین سبک های مقابله ای مساله مدار، سرگرمی اجتماعی، کیفیت زندگی و ادراک از بیماری در گروه مداخله در پس آزمون بالاتر از گروه کنترل بود (۰/۰۱>P-Value).
نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معناداری بر پریشانی روانشناختی، سبک های مقابله ای، کیفیت زندگی و ادراک بیماری دارد بنابراین به منظور کاهش مشکلات روانی اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع ۲ پیشنهاد می گردد.
کلمات کلیدی: Psychological Distress, Coping Styles, Quality of Life, Diabetes., پریشانی روانشناختی, سبکهای مقابلهای, کیفیت زندگی, دیابت.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1226682/