حذف بیس فنل A از آب با استفاده از فرایند فوتوکاتالیستی Fe۲O۳/ZnO در حضور نور مرئی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMH-7-4_003

تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1400

چکیده مقاله:

هدف: بیس فنل A از آلاینده های آب بوده که مختل کننده غدد درون ریز و مقاوم به تجزیه بیولوژیکی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد فرایند فوتوکاتالیستی در حضور نور مرئی با استفاده از کاتالیست Fe۲O۳/ZnO جهت تجزیه BPA از آب آلوده بوده است. روش ها: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت ناپیوسته بر روی نمونه های آب آلوده ساخته شده در آزمایشگاه انجام شد. در این مطالعه از کاتالیست Fe۲O۳/ZnO در حضور نور مرئی به منظور تجزیه بیس فنل A استفاده شد و تاثیر پارامترهایی مانند pH محلول، دوز کاتالیست، غلظت بیس فنل A و رادیکال خواری بر کارایی حذف بررسی گردید. کینتیک تجزیه و مشخصات کاتالیست توسط آنالیزهای XRD، SEM، DRS، EDX و BET مطالعه شد. نتایج: آنالیز BET نشان داد مساحت سطح Fe۲O۳/ZnO برابر با  ۱۵/۸۶m۲/g و باندگپ هم eV ۲/۷ می باشد. بالاترین راندمان حذف BPA در pH خنثی بدست آمد که با توجه به تفسیر pKa و pHpzc منطقی است. با افزایش دوز کاتالیست تا ۰/۰۴ گرم بر لیتر راندمان حذف افزایش و این دوز بهینه انتخاب شد. با افزایش غلظت BPA راندمان حذف کاهش یافت. کینتیک تجزیه BPA از شبه درجه اول تبعیت نموده و با افزایش غلظت از mg/l ۱۰ به ۱۰۰، ثابت تجزیه از -۱min  ۰/۰۲۱۲ به ۰/۰۰۲۲ کاهش یافت. تست رادیکال خواری موید نقش رادیکال هیدروکسیل (HO●) و حفره (+h)، در تجزیه BPA بود. نتیجه گیری: با توجه به راندمان بالای فرایند فوتوکاتالیستی Fe۲O۳/ZnO در حضور نور مرئی، کاربرد آن برای تجزیه ترکیبات مقاوم از آب های آلوده پیشنهاد می گردد.

نویسندگان

سکینه شکوهیان

Department of Environmental Health Engineering, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

امید رحمانیان

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

ولی علیپور

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

معصومه چمک

Department of Chemistry, Faculty of Basic Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

آسیه رحمانیا

Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :