بهنام مهدی پور - گروه مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه
بهرام نادی - گروه مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه
حمید هاشم الحسینی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان،
مسعود میرمحمد صادقی - گروه آب و محیط زیست، مجتمع عالی آموزشی و

ساخت پی یا خاکریز جاده بر روی بستر خاک نرم، به علت کم بودن ظرفیت باربری معمولا سبب بروز گسیختگی بستر توام با نشست زیاد می گردد. تسلیح خاک با استفاده از ژئوسل به عنوان یک راه حل مناسب توسط محققین مختلف ارائه شده است. در پژوهش حاضر به منظور بررسی رفتار شیروانی مسلح با تغییر جایگاه ژئوسل و همچنین تغییر در درصد رطوبت خاک آزمایش هایی انجام شده است. در مجموع، هفت نمونه آزمایشگاهی طراحی و ساخته شده که برنامه آزمایش ها با توجه به دو متغیر طراحی شده اند. این دو متغیر عبارتند از مسلح کننده (ژئوسل) و درصد رطوبت. برای درصد رطوبت مقادیر ۱۰%، %۱۵ و ۲۰% در نظر گرفته شد و ژئوسل در دو حالت میانی (u/h=۰.۵) و انتهایی شیروانی (u/h=۱) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده تاثیر مثبت وجود ژئوسل را با توجه به مکانیزم عملکرد سه گانه ژئوسل در توده خاک مسلح، بیان می کند. از نتایج به دست آمده اینگونه تعیبر می گردد که با افزایش مکش خاک و ثابت بودن محل قرارگیری لایه ژئوسل، تغییرات جابه جایی در حدود ۳۰ درصد کاهش یافته، اما با تغییر محل لایه ژئوسل (u/h=۱ به u/h=۰.۵) در رطوبت ثابت مقدار کاهش نشست و جابه جایی شیروانی در حدود ۱۵ درصد می باشد.

خاک غیراشباع, شیروانی, ژئوسل, مدل فیزیکی