تحلیل کانونی روابط بین اضطراب امتحان و انگیزه پیشرفت با خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب امتحان و انگیزه پیشرفت با خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی تهران بود. روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه جامع علمی کاربردی شرق تهران بود که از این جامعه آماری ۳۴۰ نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی انتخاب شدند و به پرسشنامههای اضطراب امتحان ساراسون (۱۹۷۷)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰)، پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راثبلوم (۱۳۸۴) و مقیاس خودناتوانسازی جونز و رودوالت (۱۹۷۹) پاسخ دادند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین انگیزه پیشرفت و خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی وجود رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتایج همبستگی کانونی نیز نشان داد که انگیزه پیشرفت بهطور منفی و اضطراب امتحان بهطور مثبت اهمالکاری و خودناتوانسازی دانشجویان را پیشبینی میکند. نتایج پژوهش حاکی از این است که با افزایش انگیزه پیشرفت و کاهش اضطراب امتحان میتوان خودناتوانسازی و اهمالکاری تحصیلی دانشجویان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، انگیزه پیشرفت ، اهمالکاری تحصیلی ، خودناتوانسازی