واکاوی اندیشه های عرفانی و شیوه مضمون پردازی عطار در قصاید

یکی از درون مایه های شعری که همواره در زندگی انسان ها اثر مفید و سازنده ای دارد مضامین اخلاقی- تربیتی است و از آنجا که عطار نیشابوری از شاعران بزرگ و پیشگام در پردازش این مضامین است،بررسی و تحلیل این مضامین در قصاید این شاعر، موضوع این پژوهش است. این مضامین در فرهنگایرانی - اسلامی از آیات، احادیث، گفتار و سیره پیامبران و ائمه معصومین نشات گرفته است. عطارنیشابوری در اشعار خود به صورت روان و سلیس به مضامین اخلاقی و عرفانی پرداخته است. این شاعربزرگ در اشعار خود به فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی پرداخته است و بیان کرده است که فضیلت هایاخلاقی باعث می شود، انسان شوق به تقرب الهی داشته و به رستگاری برسد. هدف از این پژوهش، بررسیمقایسه ای درونمایه ها و شیوه های مضمون پردازی در قصاید عطار است. روش گردآوری اطلاعات به صورتکتابخانه ای و ابزار موردنیاز فیش برداری بود. این پژوهش ضمن تحلیل محتوایی نکات اخلاقی و تربیتی بهچگونگی هنر عطار در آفرینش این مضامین از نظر اعتقادی و زیبایی شناسی پرداخته است. بایدها ونبایدهای اخلاقی و تربیتی و جایگاه آن در قصاید عطار بخش های اصلی این پژوهش را شامل می شود.

کلیدواژه ها:

قصاید عطار ، مضامین اخلاقی و تربیتی ، درونمایه ، مضمون پردازی