سیما ناقه - -دانشجوی دکترای تکتونیک گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
میثم تدین - ۲استادیار، گروه زمین شناسی،دانشگاه اصفهان، ایران;
همایون صفایی - Retired from the Department of Geology, University of Isfahan/

چکیده پهنه گسلی کاشان در ۳۰ کیلومتری جنوب شرق شهر کاشان با امتداد شمال غربی-جنوب شرقی و درازای ۸۰ کیلومتر در بخش میانی پهنه ماگمایی ارومیه-دختر گسترش یافته است. این پهنه گسلی واحدهای آتشفشانی ائوسن، توده­های نفوذی و کربناته الیگومیوسن، واحدهای رسوبی میوسن وکواترنری را قطع کرده است. داده های ساختاری برداشت شده نشانگر راستای شمال غربی- جنوب شرقی و سازوکار برشی راستگرد با مولفه کوچک فشارشی برای گسل اصلی کاشان به عنوان پهنه اصلی گسلی در منطقه است. نتایج حاصل از برگردان تنش دیرین و داده های ساختاری برداشت شده نشانگر تغییر راستای تنش فشارشی از شمال شرقی- جنوب غربی به شمالی- جنوبی از زمان میوسن میانی به بعد است. این رژیم فشارشی شمالی- جنوبی سبب چین خوردگی و گسل خوردگی سازندهای قم و قرمز بالایی با امتداد تقریبی شرقی- غربی و همچنین ته نشست رسوبات تخریبی پلیوسن و کواترنری در منطقه به ویژه در گرابن هایی با امتداد شمالی- جنوبی شده است.

کلیدواژه ها: پهنه گسلی کاشان, سازوکار فشاری- برشی راستگرد, پهنه ارومیه- دختر, تنش دیرین