مقایسه ی دو روش ارزیابی بر یادگیری درس دارودرمانی و رضایت دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز در سال ۱۳۹۳

برای بررسی تحقق هدف های هر نظام آموزشی از روش های مختلف استفاده می شود. روش مرسوم استفاده از چند کوییز کلاسی و آزمون میان ترم است. نوع دیگری از ارزشیابی، انجام پیش آزمون و پس آزمون در ابتدا و انتهای جلسات است. هدف از این پژوهش، مقایسه دو روش برگزاری پیش_پس آزمون و کوییز بر یادگیری درس دارو درمانی، رضایت سنجی و بررسی اثرات جانبی آن (مانند استرس، تمرکز و ...) در دانشجویان داروساز و مقایسه با روش مرسوم می باشد. جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی تمامی دانشجویان ورودی ۸۹ داروسازی این دانشکده(جمعا به تعداد ۴۰ نفر ) هستند. در این مطالعه دو ترم متوالی از دو نوع ارزشیابی تکوینی متفاوت (یک ترم پیش و پس آزمون و ترم بعدی کوییز و میان ترم) استفاده شد و نمرات پایان ترم و نظرات دانشجویان با استفاده از پرسشنامه مقایسه گردید. در مقایسه میانگین نمرات نهایی دانشجویان در گروه پیش و پس آزمون (۸۰/۱۳ ± ۸۷/۱ ) و گروه کوییز و میان ترم (۵۵/۱۲±۲۵/۲ ) نمرات گروه اول به صورت معنی داری بیش تر بود. همچنین نتایج حاصل از رضایتمندی دانشجویان نشان داد ۵۱/۶۵% از روش پیش_پس آزمون به نسبت کوییز و میان ترم رضایت دارند. از روش پیش و پس آزمون می توان به عنوان یک آزمون تکوینی مناسب استفاده نمود و این روش اثربخشی بیش تری از روش متداول کوییز و میان ترم بر یادگیری دانشجویان دارد. همچنین این روش موجب رضایت بیش تری در دانشجویان می شود و اثرات منفی مانند استرس و کاهش تمرکز در کلاس را ندارد.

کلیدواژه ها:

پیش آزمون ، پس آزمون ، ارزشیابی تکوینی ، داروسازی ، یادگیری