حسین کریمی مونقی - عضو هیات علمی، گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سیدمصطفی محسنی زاده - دانشجوی دکتری پرستاری، گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

استفاده از یک الگوی تدریس، به تنهایی قادر به پیشبرد یادگیری نیست و به منظور ایجاد دوره های فعال یادگیری و ایجاد زمینه فکر کردن در یادگیرندگان، باید تلفیقی از طیف های آموزشی و الگوهای تدریس استفاده کرد. یادگیری تلفیقی، رویکردی جدید در طراحی آموزشی است که به عنوان به کارگیری بیش از یک روش، استراتژی، تکنیک یا رسانه در آموزش تعریف می شود. هدف از این مطالعه مروری، بررسی و ارائه ی منسجم موضوعات مرتبط با مبحث یادگیری تلفیقی، با تکیه بر آموزش پرستاری است. مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که محتوای لازم برای نگارش آن از طریق جستجوی پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، SID، IranMedex، Magiran به دست آمده است. کلید واژه های مورد استفاده شامل Blended، Integrated، Teaching، Learning و Nursing به صورت مجزا و ترکیبی بودند. تعداد ۸۰ محتوای مستند منتشر شده بین سال های ۲۰۰۰ تا  ۲۰۱۷ مرتبط با موضوع یادگیری تلفیقی انتخاب و بررسی گردید و از این میان ۲۰ مقاله مرتبط با موضوع مورد استفاده قرار گرفت. پس از بررسی متون مرتبط با یادگیری تلفیقی، به موضوعاتی مانند مفهوم، اهداف، مزایا و چالش های یادگیری تلفیقی در علوم پزشکی و به خصوص آموزش پرستاری پرداخته شده است. همچنین در بسیاری از این مطالعات استراتژی استفاده از برنامه های آموزشی تلفیقی، حمایت شده و شواهد نشان می دهند که این روش ها باعث افزایش سطح دانش و مهارت فراگیران می شوند. یادگیری تلفیقی بر شیوه های آموزش سنتی ارجحیت دارد و با در نظرگرفتن مزایای شیوه آموزش سنتی در کنار سایر روش های نوین، امکان تحقق یادگیری عمیق و فعال را فراهم خواهد کرد.

آموزش تلفیقی, یادگیری تلفیقی, آموزش ترکیبی, اثر بخشی, آموزش پرستاری