لیلا ترشیزی - کارشناس ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
اعظم حسین نژاد - عضو هیات علمی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
طاهره قلی پور - عضو هیات علمی، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
ایمان شریفی کیا - کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

مطالعه حاضر به منظور بررسی مسائل و مشکلات مربیان پرستاری با سابقه بیش از ۵ سال انجام شده است. البته در دهه اخیر پیشرفت های چشمگیری در زمینه آموزش عالی به خصوص در زمینه پزشکی و پرستاری رخ داده ولی در ظاهر موانع و مشکلات زیادی در امر آموزش پرستاری وجود دارد که شناخت و پیدا کردن راه حل مناسب می تواند از اثرات نامطلوب آن ها پیشگیری کند. مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی است، که بر روی ۴۰ مربی پرستاری با سابقه بیش از ۵ سال دانشگاه های دولتی شهر تهران و در ارتباط با مشکلات کاری مرتبط با آموزش در بالین در سال ۱۳۹۴_۱۳۹۵ انجام گرفته است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه مشکلات ویژه مربیان در ۵ بخش مشکلات فردی، ایفای نقش، ساختاری، تعاملی و تسهیلات بود. تجزیه و تحلیل دیدگاه های مربیان در ارتباط با مشکلات آموزش بالین نشان داد: در ارتباط با مشکلات فردی، مشکل مربوط به « توجه ناکافی مسوولان به سابقه کار مربی و تقلیل واحد کارآموزی »، در ارتباط با مشکلات مربوط به ایفای نقش « اطلاع ناکافی مسوولان بخش ها از کیفیت ایفای نقش و اختیارات مربیان» و درارتباط با مشکلات مربوط به امکانات و تجهیزات « امکانات رفاهی ناکافی در بیمارستان برای مربیان » به عنوان اولویت اول معرفی شدند. در مجموع مشکلات مربوط به تسهیلات میانگین امتیاز بالاتری را نسبت به ۴ بخش دیگر کسب کردند که بذل توجه به این بخش از مشکلات می تواند به ارتقای کیفیت آموزشی مربیان منجر گردد.

مربیان پرستاری, مشکلات, آموزش بالینی, آموزش پرستاری