بررسی عوامل موثر بر عملکرد ارتباطی دانشجو- بیمار در بخش اتاق عمل از دیدگاه دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

توانایی دانشجویان علوم پزشکی در برقراری ارتباط و همچنین استفاده مناسب از مهارت های ارتباطی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت یادگیری آنان بوده و موجب ارتقای عملکرد آن ها در محیط های بالینی می گردد. لذا این مطالعه باهدف بررسی عوامل موثر بر عملکرد ارتباطی دانشجو- بیمار در بخش اتاق عمل از دیدگاه دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد. در این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۸تعداد ۷۵ نفر از دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی اهواز به صورت نمونه در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته که دارای ۶ بعد شامل عوامل فردی، اجتماعی، حرفه ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار بود، گردآوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مستقل، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) انجام شد. میانگین امتیاز کل عوامل۵۶۶/۰± ۰۴/ ۳بود که بیشترین میانگین مربوط به شرایط بالینی۷۱/۰±۳۴/۳ و کمترین مقدار مربوط به عوامل اجتماعی ۷۵/۰±۷۲/۲ بود. رابطه معناداری بین عوامل دموگرافیک با عوامل فردی، اجتماعی، حرفه ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار دیده نشد۰۵/۰p. شرایط بالینی از دیدگاه دانشجویان، بیشترین تاثیر را بر ارتباط با بیمار دارد. مدیران سیستم های آموزشی و درمانی بایستی تلاش خود را جهت تعدیل اثر این عوامل به منظور بهبود این رابطه و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش بالینی دانشجویان متمرکز نمایند.

کلیدواژه ها:

عملکرد ارتباطی ، بیمار ، دانشجوی هوشبری ، اتاق عمل ، دیدگاه دانشجویان