تاثیر هورمون اسید سالیسیلیک بر غشاء سلولی گل فصلی بنفشه در مقابل سرمازدگی بهاره

گل بنفشه با نام انگلیسی Pansy و نام علمی sp.Viola از خانواده بنفشگان((Violaceae ، گیاهی علفی و چندساله است که البته بهصورت یکساله و یا دوساله کشت میشود. گلهای این گیاه به رنگهای متنوع مانند زرشکی، ارغوانی، بنفش، آبی و بهندرت به رنگ سفید و سیاه است. این گلها معطر بوده و یکی ازگلهای زینتی زیبایی هستند که گلدهی آن در اوایل بهار انجام میشود. گل بنفشه به علت کاشت در اواخر اسفند، اغلب دچار سرمازدگی بهاره می شود. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک بر کاهش صدمه ناشی از سرمازدگی بهاره بر روی غشاء سلولی گل فصلی بنفشه ایرانی، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. اسید سالیسیلیک با غلظتهای صفر (شاهد)، ۰/۵ و ۱ میلی مولار در دومرتبه در مرحله ۵-۴ برگی و بافاصله زمانی ۲۴ ساعت روی گلها محلولپاشی گردید. پس از ۲۴ ساعت، عامل دما در سه سطح شامل عدم سرما (گلخانه با دمای طبیعی)، دماهای صفر و -۲۰ درجه سانتی گراد به مدت ۸ ساعت اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش سرما تا -۲۰ درجه سانتی گراد درصد سرمازدگی گلها و جوانه ها افزایش و درصد زندهمانی جوانه های باقیمانده کاهش یافت، همچنین تحت این شرایط صدمه به غشاء سلولی و درنتیجه نشت یونی و تولید مالون دی آلدهید افزایش نشان داد. کاربرد اسید سالیسیلیک با غلظت ۱ میلی مولار باعث کاهش صدمه به گلها و افزایش قدرت بازیابی جوانه ها گردید و کمترین میزان نشت الکترولیتی ۱۸) درصد) و مالون دی آلدهید ۰/۱۵) نانومول بر گرم وزنتر) نیز در این غلظت مشاهده شد. به نظر میرسد اسید سالیسیلیک توانسته است منجر به کاهش صدمات ناشی از تنش سرما به غشای سلولها شده و با افزایش قدرت بازیابی گلهای تحت تنش، اثرات منفی سرمازدگی را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

نشت یونی ، اسید سالیسیلیک ، گل فصلی بنفشه ، سرمازدگی ، مالون دی آلدهید