بررسی رابطه بین هوش هیجانی، سلامت روان و عملکرد قهرمانی بازیکنان برتر شمشیربازی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 228

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PESSO05_018

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1400

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: هوش هیجانی به عنوان پدیده ای مورد توجه نه تنها حاوی جنبه نظری روان شناختی است بلکه در میدان عمل با ارتقای آن می توان برای بسیاری از مشکلات نهفته پاسخ مناسبی یافت.در این پژوهش هدف اصلی بررسی رابطه هوش هیجانی با سلامت روان و عملکرد قهرمانی بازیکنان برتر شمشیر بازی است.روش: روش انجام تحقیق با توجه به موضوع و اهداف مورد پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است و گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و از لحاظ استفاده از نتایج، کاربردی بود. جامعه آماری تحقیق را بازیکنان برتر شمشیربازی ایران تشکیل می دهند. که بر اساس گزارش فدراسیون شمشیر بازی میز تعداد آنان در حدود ۱۰۰ نفر می باشند. در این تحقیق از چهار پرسشنامه، جمعیت شناختی، هوش هیجانی، سلامت روان، عملکرد ورزشی قهرمانی استفاده شد. یافته ها: نتایج فرضیه های پژوهش حاکی از این است که، با توجه به نتایج آزمون پیرسون، سطح معناداری بدست آمده کمتر از ۰/۰۵ می باشد، بنابراین فرضیه صفر رد و فرضیه مقابل تایید می گردد، بدین معنی که با ۰/۹۵ اطمینان میتوان گفت، بین هوش هیجانی با مولفه های سلامت روان بازیکنان برتر شمشیر بازی ایران رابطه معناداری وجود دارد. در فرضیه بعدی نیز، سطح معناداری بدست آمده کمتر از ۰/۰۵ می باشد، بنابراین فرضیه صفر رد و فرضیه مقابل تایید می گردد، بدین معنی که با ۰/۹۵ اطمینان میتوان گفت، بین هوش هیجانی با مولفه عملکرد قهرمانی بازیکنان برتر شمشیر بازی ایران رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه عملکرد قهرمانی و سلامت روان بازیکنان برتر شمشیربازی و هوش هیجانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد R=۰/۳۲۹ از طرفی مقدار ضریب تعیین تعدیل شده R۲adj=۰/۰۹۰ نشان می دهد که ۰/۰۹۰ درصد از کل تغییرات عملکرد قهرمانی و سلامت روان بازیکنان برتر شمشیربازی را مولفه هوش هیجانی پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: بین هوش هیجانی، سلامت روان و عملکرد قهرمانی بازیکنان برتر شمشیربازی رابطه وجود دارد

نویسندگان

مهسا پوررحتمی

گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران