بررسی عناصر مالکیت معنوی در نظام حقوقی ایران

موضوع این مقاله بررسی عناصر مالکیت معنوی در نظام حقوقی ایران می باشد.تا چند دهه پیش، مراودات تجاری به اموال مادی منحصر می شد. به تبع آن، نظام حقوقی نیز با توجه به اموال مادی تنظیم شده بود و در آن از امور مربوط به اموال فکری سخنی به میان نیامده بود. پس از درک اهمیت حقوق مالکیت فکری در پیشبرد علم، فرهنگ، هنر و صنعت، و ورود فزاینده آن به حوزه تجارت، نظامهای حقوقی، با اموالی مواجه شدند که مخلوق ذهن و اندیشه آدمی است و سرشت غیر ملموس دارد.به دنبال این مواجهه، نظام حقوقی با سوالات مختلفی روبرو شد که می توان آنها را در دو دسته طبقه بندی کرد: یک دسته به ماهیت این اموال مربوط می شود و هدف از طرح آنها ، شناخت چیستی اموال فکری است. فصل اول در این مقاله به بررسی عناصر مالکیت معنوی اختصاص دارد و در آن تقسیم بندی و ویژگی های حقوقی بررسی می شود و فصل دوم نیز به مالکیت حقوقی مالکیت معنوی می پردازد.نتیجه این مقاله اینکه در واقع از مهم ترین اشکالات مبنای اصالت منفعت در واقع عدم توجه به انگیزه فاعل و تناقض آمیز بودن نظریه به لحاظ تئوری و عملی می باشد و همچنین حقوق طبیعی حقوقی است که قواعدی برتر از اراده دولت و قانون گذار محسوب می شود

کلیدواژه ها:

مالکیت ، معنوی ، نظام ، حقوقی.