جایگاه مرحله تحقیقات مقدماتی در دادرسی کیفری اسلامی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: ششمین همایش چالش های مدیریت قضایی و دادرسی در قوه قضائیه
- کد COI اختصاصی: LAWMAYBOD06_071
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 403
نویسندگان
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد شیروان، دانشگاه آزاد اسلامی، شیروان، ایران
چکیده
مرحله تحقیقات مقدماتی مجزا از جلسه دادرسی به معنی انجام مجموعه اقدامات از طرف قاضی یا افراد منصوب او برای کشف حقیقت و تهیه و فراهم آوردن مدارک و مستندات لازم است؛ از نظر فقه اسلام در دعاوی حقوقی و مدنی وظیفه ارائه مدارک و مستندات بر عهده طرفین دعوی و به خصوص مدعی بوده و بنابراین وجود مرحله تحقیقات مقدماتی منتفی خواهد بود؛ لیکن در دعاوی کیفری و جرایم وضع به گونه ای دیگر است؛ زیرا در امور کیفری متهم به دنبال فرار از بار اتهام بوده و لذا وظیفه تحقیقات در زمینه جرم واقع شده و تهیه مدارک و مستندات جرم برعهده عوامل قضایی نظیر قاضی، دادستان یا ضابطین قضایی است؛ لذا فرض مرحله تحقیقات مقدماتی در امور کیفری و جرایم بسیار محتمل و نزدیک به واقع و ضروری به نظر می رسد. نتایج حاصل از از این مقاله نشان می دهد که از نظر فقه شیعه؛ در دعاوی کیفری نیز به مانند دعاوی حقوقی مرحله تحقیقات مقدماتی وجود ندارد؛ و بنابراین اقدامات مورد بحث در این مرحله مانند بازداشت موقت، شکنجه برای اقرار و ... نیز وجود نخواهد داشت؛ برخی اهل سنت نیز با شیعه موافق بوده لیکن برخی دیگر مرحله تحقیقات مقدماتی را تجویز کرده و حتی شکنجه برای گرفتن اقرار از متهم را پذیرفته اند؛ که این نظر با توجه به منطق و روش دین مبین اسلام بسیار بعید به نظر می رسدکلیدواژه ها
اسلام، تحقیقات مقدماتی، دعاوی حقوقی، دعاوی کیفری، بازداشت موقت، شکنجهمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.