موقعیت مکانی چشمه گاما-آشکارساز- حفره حفر شده بر کیفیت کشف مخازن نفتی به روش مونت کارلو

استفاده از اندرکنش پرتوهای گاما با مواد یک روش غیر مخرب و جدید برای بدست آوردن اطلاعات مفیدی همچون چگالی ماده می باشد. در این کار ما با استفاده از کد MCNP یک بلوکه متشکل از سنگ های رسوبی به همراه چهار حفره درون آن شبیه سازی نموده ایم که در هر کدام از این حفره ها یک آشکارساز قرار داده شده است. سپس با قرار دادن یک چشمه Cs۱۳۷ در یکی از حفره ها و اضافه نمودن درصدهای مختلفی از آب و نفت به سنگ های رسوبی تشکیل دهنده بلوکه مقدار کنتراست را برای پرتوهای گامای خروجی و پس پراکنده شده بدست آورده ایم که تابع پاسخ آشکارساز درون حفره ای که روبه روی چشمه قرار گرفته است بیشتر از بقیه آشکارسازها بدست آمده است. کنتراست بدست آمده در بلوکه حاوی سنگ های رسوبی با چهل درصد نفت در حفره های اول تا چهارم به ترتیب برابر با ۲۱۹.۱۰- ، ۳۵۴.۸۵- ، ۱۷۴.۷۵- و ۱۹۷.۳۰- و برای آب ۱۹۸.۳۱- ، ۳۳۰.۸۷- ، ۱۶۷.۷۳- و ۱۸۵.۲۶- می باشد. با توجه به این موضوع که با حفر کردن چند حفره از هر دو روش گامای عبوری و پس پراکنده استفاده شده است می توان موقعیت مکانی بهتری را برای جایگاه آشکارساز بدست آورد. همچنین از مقادیر محاسبه شده مشخص است که کنتراست بدست آمده از حفره دوم (حفره ای که روبه روی چشمه است) از بقیه کنتراست ها بیشتر می-باشد که می توان گفت از لحاظ موقعیت دارای جایگاه بهتری نسبت به بقیه حفره ها می باشد، اما با توجه به کمیت D (تفاوت نسبی بین کنتراست های محاسبه شده برای نفت و آب به درصد) حفره اول نسبت به بقیه برتری دارد زیرا در آن با درصد ماده موجود در خاک کمتری می توان معادن را از یکدیگر تفکیک نمود.

کلیدواژه ها:

مخازن نفتی ، پس پراکندگی پرتوهای گاما ، مونت کارلو