استنتاج تحلیلی منحنی های شکنندگی و ارزیابی آسیب ساختمان های بنایی

زلزله های فاجعه بار اخیر بار دیگر به عملکرد ضعیف سازه های بنایی موجود و ضرورت مداخله در همه این سازه های طراحی شده با ضوابط آیین نامه ای قدیمی و نامناسب و یا ساخته شده قبل از پیدایش مقررات طراحی تاکید می کند. پیشرفت های قابل توجه صورت گرفته در زمینه معیارهای جدید طراحی مقاوم به زلزله بایستی برای همه سازه های موجود تعمیم داده شوند و از این رو، شناسایی میزان عملکرد لرزه ای ضروری می باشد. ساختمان های بنایی تقویت نشده (URM) نشان دهنده بخش قابل توجهی از سازه های مسکونی در کشور الجزایر بوده و بیش از ۶۰ درصد ساختمان های موجود را شامل می شوند. علاوه بر تعداد قابل ملاحظه، ماهیت شکننده ساختمان های URM موید توجه دقیق و کامل به پاسخ لرزه ای با توجه به آسیب پذیری آنها در برابر حالت گسیختگی شدید می باشد. در حال حاضر، نیاز مبرم به منحنی های شکنندگی تحلیل محور برای ساختمان های URM وجود دارد. به منظور بهبود برآورد احتمال حالت آسیب از طریق توسعه شکنندگی ساختمان های بنایی بر مبنای شبیه سازی، تحقیقات گسترده علمی در زمینه تحلیل بار افزون سازه های URM انجام گرفته است. پاسخ سازه با استفاده از روش پیشرفته طیف ظرفیت ارزیابی می شود. ظرفیت، تقاضا و پاسخ بر این اساس به صورت تحلیلی استنتاج شده و داده های پاسخ برای ایجاد مجموعه منحنی های شکنندگی بهبود یافته و یکنواخت برای استفاده در ارزیابی ریسک بکار برده می شوند. منحنی های شکنندگی لرزه ای به اشکال مختلف برای کاربرد های گسترده در زمینه ارزیابی خسارت بیان می گردند. نتایج مورد بحث قرار گرفته و با سایر روابط توسعه یافته در منابع معتبر مقایسه می گردند.

کلیدواژه ها:

منحنی ، شکنندگی ، آسیب ، ساختمان ، بنایی