پوریا زرشناس - کارشناسی ارشد شیمی معدنی دانشکده علوم شیمی و نفت - دانشگاه شهید بهشتی

شاید بتوان متهم شماره یک در بروز بحران آلودگی در جهان معاصر را روند شتابان و مهارناپذیر مصرف انرژی دانست. کافی است بدانیم بر اساس پژوهشهای صورت گرفته، بشر از ابتدای خلقت تا سال ۱۸۵۲ میلادی همان قدر انرژی مصرف کرده ۱۲) هزار تریلیون کیلو وات ساعت) که در طول یکصد سال پس از آن!اما نگران کننده تر آن است که پیشبینی میشود در فاصله یکصد سال بعد _ که اینک ۶۹ سال از آن رانیز طی کرده ایم _ مصرف انرژی بشر با ۱۰۰۰ درصد رشد، به ۱۲۰ هزار تریلیون کیلو وات ساعت برسد. چنین است که نیازهای روزافزون بشر، او را واداشت تا به سوی شناخت و مهار جنبه های دیگری از انرژیها از جمله انرژی هسته ای سوق یابد و بدین ترتیب، آلودگی رادیواکتیو هم توانست یکی از انواع شش گانه ی عمده آلودگی (Pollution) به شمار رود که توسط بشر، بر یگانه زیستگاه قابل سکونتش تحمیل شده و میشود.در حقیقت پس از آلودگی هوا ( ناشی از گازهای منتشرشده از سوخت خودروها، کارخانه ها و نیز آلودگیهای ناشی از حضور ذرات زنده Micro Organisms یا غیر زنده Particles و میکروسکوپی موجود در هوای محیط)، آلودگی آب و خاک (پسابها و آبهای آلوده مصرفی کارخانجات و زباله های تجزیه ناپذیر و ناسازگار با طبیعت، آلودگیهای شیمیایی حاصل از فاضلابهای صنعتی، آلودگیهای آبها در اثر نشت مواد نفتی و شیمیایی، آلودگیهای عفونی و میکروبی و...)، آلودگی تکنوژنیک (ناشی از هرگونه عملیات سازه ای که به ویرانی و تغییر چشم اندازهای طبیعی و دگرگونی محیط زیست می انجامد)، آلودگی صوتی و آلودگی نوری، باید خطرات ناشی از انتشار مواد رادیو اکتیو را ششمین و شاید تهدیدآمیزترین نوع آلودگی دانست که تمامی زیستمندان" عالم را به فنا تهدید میکند.بیراه نیست اگر بیان کنیم: "به دروازه فوت و فنا خوش آمدید؛

آلودگی رادیواکتیو، انرژی هسته ای، انرژی اتمی، راکتور، انفجار اتمی