نقش خودشناسی در پیشگیری و حل بحران های انسان

علی رغم پیشرفت و آسایش و رفاه نسبی که امروزه فراهم شده است، انسان دچار بحران های حادی است که پیامدهای زیان باری برای او به وجود آورده است. بحران های معرفتی، بحران های اخلاقی و بحران روانی و معنوی همان بحران های انسان هستند. هریک از این بحران ها مربوط به جنبه خاصی از وجود انسان هستند. خودشناسی، راهی است که انسان می تواند سنجیده و آگاهانه توانایی، ضعف ها، اهداف، آرزوها، ترس ها و عوامل درونی خود را بشناسد و به سعادت و کمال حقیقی راه یابد. خودشناسی نیز با ابعاد مختلف انسان پیوند و ارتباط مستقیم دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین خودشناسی و بحران های انسانی و نقشی که خودشناسی در پیشگیری و حل بحران های انسانی دارد انجام شده است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش تحلیلی- توصیفی در پیشگیری و حل بحران های انسانی دارد انجام شده است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش تحلیلی- توصیفی است. یافته ها نشان می دهند که خودشناسی با بحران های انسان ارتباط و پیوند معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد خودناشناسی یکی از دلایل ایجاد بحران های انسان است. همچنین خودشناسی می تواند از ایجاد بحران های انسان جلوگیری کند و اگر انسان به این بحران ها دچار باشد می تواند از گسترش آن جلوگیری کند و آن را درمان کند.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، نقش خودشناسی ، بحران ، بحران های انسان