بررسی رابطه بین تاب آوری با اضطراب و افسردگی در بیماران با علائم خفیف COVID‐۱۹

زمینه مساله: از زمان بروز نشانه های ویروس کرونا (covid-۱۹) از سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان چین میزان آنبه سرعت در سراسر چین و کشورهای دیگر افزایش یافت. بررسی پژوهش ها نشان می دهد شیوع این ویروستاثیرات منفی در برخی از افراد داشته است. از سوی دیگر تاب آوری می تواند نقشی تعییین کننده در پاسخگوییافراد دچار فشارهای روانی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری با اضطراب وافسردگی در بیماران با علائم خفیف covid-۱۹ است.روش: مطالعه حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران مبتلا به ویروسکرونا مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان الیگودرز در شش ماهه نخست سال ۱۳۹۹ بود. بدین منظورپرسشنامه کانر و دیوید سون و مقیاس اضطراب و افسردگی همیلتون در اختیار ۱۰۰ نفر از بیماران (۵۰ زن و ۵۰مرد) قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و روش همبستگی پیرسون و با بهرهگیری از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در این پژوهش برابر با ۲۱/۵۸ سال بود. پایین ترین سن ۱۸ سال وبالاترین سن ۲۹ سال بود. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین اضطراب، افسردگی و تاب آوری در بینشرکت کنندگان پژوهش به ترتیب برابر ۱۱/۴۵، ۱۵/۰۳ و ۶۹/۲۹ بود. همچنین ارتباط معکوس بین تاب آوریبا اضطراب و افسردگی در بیماران وجود داشت (P<۰.۰۵).نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که ابتلاء به ویروس covid-۱۹ می تواند سبب بروز نشانه هایافسردگی و اضطراب در بیماران شود. همچنین تاب آوری نقش بسزایی در کاهش میزان افسردگی و اضطراببیماران دارد. لذا توجه به مسائل مرتبط به بهداشت روانی در کنار خدمات پزشکی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

کرونا ویروس ، COVID-۱۹ ، اضطراب ، افسردگی