بررسی نقش واسطه ای تایید اجتماعی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و تاب آوری با علائم اختلال پس از سانحه در افراد مبتلا به کووید ۱۹

هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش واسطه ای حمایت اجتماعی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و تابآوری با علائم اختلال پس از سانحه در افراد مبتلا به کووید ۱۹ بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی وجامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به کووید ۱۹ مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در سال (۱۳۹۹) بود.حجم نمونه آماری براساس نرم افزار sample power؛ (۳۵۰ نفر) و با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، دردسترس و داوطلبانه انتخاب و پرسشنامه های حمایت اجتماعی (MOS-SSS) شیربورن و استوارت (۱۹۹۱)،ویژگی های شخصیتی نئو (NEO-FFI) مک کری و کاستا (۱۹۸۵)، تاب آوری (CD-RISC) کانر و دیویدسون-(۲۰۰۳)، اختلال پس از سانحه (PCL) ویدرز و همکاران (۱۹۹۳) روی نمونه مورد نظر اجرا شد. تحلیل داده ها بااستفاده از نرم افزار spss و معادلات ساختاری AMOS انجیم شد. نتایج یافته ها نشان داد بین ویژگی های-شخصیتی و تاب آوری با علائم اختلال پس از سانحه رابطه معنادری وجود دارد. همچنین بین ویژگی هایشخصیتی و تاب آوری با علائم اختلال پس از سانحه و نقش واسطه ای حمایت اجتماعی نیز رابطه معناداری وجودداشت. براساس نتایج بدست آمده روایی درونی و بیرونی سازه ها نیز از برازش مطلوبی برخوردار بود.نتیجه گیری: مطالعه همه گیرشناسی بیانگر آن است افرادی که در معرض رویداد آسیب زای یکسان قرارمی گیرند، دچار اختلال استرس پس از ضربه نخواهند شد، بلکه آسیب پذیری شخصی نقش به سزایی را در اینخصوص ایفا می نماید. افراد مبتلا به کووید ۱۹ پس از بهبودی با توجه به اینکه عامل استرسزای شدید نزدیک بهمرگ را تجربه کرده اند براساس ویژگی های شخصیتی و میزان تاب آوریشان به طور قابل توجهی مستعد مبتلاشدن به انواع اختلالات روانی از جمله اختلال استرس پس از سانحه می باشند بر همین اساس حمایت هایاجتماعی مختلف مانند (حمایت ملموس، هیجانی/ اطلاعاتی، صمیمیت و تعامل اجتماعی مثبت) که از خانواده،دوستان و اجتماع دریافت می کنند، باعث کاهش علائم اختلال پس از سانحه می شود.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، ویژگی های شخصیتی ، تاب آوری ، اختلال پس از سانحه ، کووید ۱۹