نازنین اکاتی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی خانواده، دانشگاه شهید بهشتی
نیکو پیشکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی خانواده، دانشگاه شهید بهشتی
مژگان رضوانی شکیب - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی خانواده، دانشگاه شهید بهشتی
زهرا عبدخدایی - استادیار گروه مطالعات بنیادین پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی

زمینه مسئله: شیوع بیماری کووید- ۱۹ به عنوان موقعیتی استرس زا، با به کارگیری راهبردهای مقابله ای همراهاست که افراد برای کاهش نگرانی خود به کار می گیرند.هدف اصلی: پژوهش حاضر با هدف توصیف و مقایسه راهبردهای مقابله ای در سه گروه نوجوان، جوانو میانسال در زمان شیوع بیماری کووید- ۱۹ انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر، روش کیفی و پدیدارشناسی توصیفی بود. ۳۴ شرکت کننده به روش نمونه گیریهدفمند و در دسترس انتخاب شده و مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. مصاحبه ها تا زمان به اشباع رسیدناطلاعات ادامه یافت. در گروه نوجوان ۱۲ شرکت کننده، در گروه جوان ۱۲ شرکت کننده، و در گروه میانسال، ۱۰شرکت کننده حضور داشتند. داده ها به روش هفت مرحله ای کلایزی تحلیل شدند.یافته ها: از تحلیل محتوای مصاحبه ها با هر گروه سنی، ۴ خوشه اصلی و ۱۲ خوشه فرعی به دست آمد. برخی ازخوشه های فرعی در هر سه گروه مشاهده شد. خوشه های اصلی عبارتنهد از: راهبردهای مقابله های مسئله مدار،هیجان مدار، اجتنابی و معنوی. سه خوشه ی راهبردهای مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی در هر سه گروه بامحتواهای متفاوت گزارش شدند. خوشه ی راهبردهای معنوی نیز بیشتر در گروه میانسال مشاهده شد، به همیندلیل به عنوان خوشه ای مجزا بررسی شد.نتیجه گیری: اجتناب از موضوع کرونا و تمایل به حفظ سبک زندگی پیشین، که راهبرد مقابله ای غالب نوجوانانبود، می تواند ناشی از سیستم تنظیم شناختی و هیجانی ناپخته تر ایشان باشد. در مقابل جوانان به دلیل تکالیفرشدی بسیاری که در این دوره از زندگی خود با آنها مواجه هستند، از راهبردهای فعالانه تر و مسئله مدارتری درجهت هماهنگ کردن سبک زندگی خود با شرایط ناشی از کرونا استفاده کردند. میانسالان نیز بیشتر ازراهبردهای معنوی بهره بردند. نزدیک شدن و مواجهه با مرگ به عنوان یک فرآیند رشدی می تواند دلیلی برایتبیین این یافته باشد.

راهبردهای مقابله ای، کووید- ۱۹، نوجوان، جوان، میانسال