اثربخشی آموزش سایکودراما بر راهبردهای مقابله زوجین درگیر کرونا

زمینه و هدف: سایکودراما روشی در روان درمانی با یک شکل نمایشی است که در آن، مشکلات عاطفی یا رفتاری بیماران و درمانجویان با استفاده از فنون تئاتری، ریشه یابی و حل و رفع می گردد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش سایکودراما با راهبردهای مقابله زوجین درگیر کرونا بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه ازمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. که در هر دو گروه ازمایش و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مبتلا به کرونا مراجعه کننده به خانه های بهداشت شهر تهران بود که نمونه های آماری شامل: ۳۰ بیمار مراجعه کننده به خانه های بهداشت انتخاب شدند. از بین بیماران واجد شرایط، ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به کرونا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شد و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و ازمایش انتساب گردید و سپس گروه ازمایش در طول سه هفته آموزش دید. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه راهبردهای مقاله بیلینگز و موس COPE ۱۹۸۱ بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش سایکودراما بر راهبردهای مقابله زوجین درگیر کرونا اثر دارد. P<۰/۰۵ و آموزش سایکودراما موجب بهبود راهبردهای مقابله زوجین درگیر کرونا می شود. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده آموزش سایکودراما نقش تعیین کننده ای در بهبود راهبردهای مقاله زوجین درگیر کرونا دارد لذا بدلیل نقش آموزش سایکودراما در بهبود راهبردهای مقابله زوجین درگیری کرونا اجرای آموزش این تکنیک توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سایکودراما ، راهبردهای مقابله ، زوجین درگیر کرونا