پیش بینی صمیمیت زناشویی براساس سرسختی روانشناختی در پرستاران متاهل کرمانشاه

زمینه و هدف: نظام خانواده در زمره مهم ترین نظام های اجتماعی است که براساس ازدواج بین دو جنس شکل می گیرد، از این رو نیاز به برقراری و حفظ پیوند و روابط نزدیک با دیگران به عنوان انگیزه اساسی و بنیادی بشر قلمداد می شود. همچنین لازمه تقویت زندگی خانوادگی، ثبات و دوام آن و نوع نگرش و طرز تعامل زوج ها با یکدیگر است. بنابراین هدف این تحقیق بر آن است رابطه صمیمت زناشویی براساس سرسختی روان شناختی در بین پرستاران مورد بررسی قرار دهد. روش پژوهش: روش پژوهش کمی از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران زن و مرد منطقه ۱ کرمانشاه که در سال ۱۳۹۷-۱۳۹۸ مشغول به کار در بیمارستان هستند، می باشند. که از طریق بیمارستان بدست آمده است. که از بین آنها نمونه ای به حجم ۲۰۷ نفر با استفاده از جدول مورگان با روش نمونه گیری در تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سرسختی کوباسا CTQ و پرسش نامه صمیمت زناشویی با گاروزی BIQ استفاده گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین سرسختی روانشناختی و صمیمت زناشویی رابطه مثبت و معناداری P<۰.۰۱ وجود دارد. بدین معنی که با بالا رفتن میزان سرسختی روانشناختی، صمیمت زناشویی پرستاران نیز افزایش می یابد نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که سرسختی روانشناختی می تواند پیش بینی کننده صمیمت زناشویی در پرستاران متاهل باشد و افراد دارای سرسختی بالا حتی اگر در زمینه صمیمت زناشویی و یا کاری همانند پرستاری برای آنان رغبت انگیز نباشند، با استفاده از راهبردهایی این فعالیت ها را به فعالیت های مثبت تری تبدیل می کنند واز انجام آن لذت می برند. س

کلیدواژه ها:

صمیمیت زناشویی ، سرسختی روانشناختی ، پرستاران